Kana Kana* je zbirka pesama koja se sastoji iz tri dela: prvi dopisuje čitalac postajući autor, drugi čini tekst poeme, a treći sačinjavaju Razja nice, u kojima sam autor uzima na sebe ulogu čitaoca, pokušavajući da omeđi značenje ispisanih reči. Upravo na tom mestu se ispostavlja da jezik uvek govori više nego što sami želimo da kažemo, pa svaka potraga za (konačnim) značenjem ostaje otvorena, da se u toj otvorenosti pokaže frustracija značenjem jednako koliko mogućnost slobodne igre i zajedništva autora i čitaoca u njoj. Na tragu Kodera i Nastasijevića, a u neprekidnom dijalogu sa srpskom srednjovekovnom i narodnom književnošću, neposrednom dodiru sa Đonovićevim fotografskim delom i Tavenerovom muzikom, prizivanju Biblije, Dantea ili Vitmena, Kana je minimalistička knjiga vitalističkog osnovnog tona. Strukturna složenost i jezgrovitost, zvučnost i jezička slojevitost, dekomponovanost stiha i dinamičnost koja se, između ostalog, ostvaruje i aktiviranjem grafičke dimenzije teksta, predstavljaju najuočljivije odlike ove poezije, koja u novom kontekstu pokreće i ispituje mogućnosti spoja hrišćanskog i avangardnog. *Kána — kana kane za Kanom, žud kapi za čudom, drugom, preobraženjem (Iz Razja nica, V. V.)