Opis O autoru Dodatne informacije Aleksandra Vukotić delu i poetici Dona DeLila pristupa istovremeno obazrivo i znalački, kreativno i naučno-sistematično, transdisciplinarno i imaginativno, sučeljavajući istoriju kao nasleđe znanja i iskustva sa istorijom kao naučnom sistematizacijom podataka. Ova studija o delu Dona DeLila provešće čitaoca suverenim korakom ne samo kroz varijacije žanrova, umetničkih postupaka i formi znanja, nego i kroz strategije apsurda i cinizma prema ljudskom nastojanju da stekne pouzdana saznanja o prošlosti na osnovu sinteze dokumentovanih podataka. Vladislava Gordić Petković Aleksandra Vukotić rođena je 1984. godine u Beogradu. Diplomirala je i doktorirala na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu, odbranivši tezu „Istorija i fikcija u romanima Dona DeLila“. Radi kao docent na Katedri za anglistiku Filološkog fakulteta u Beogradu, gde je dosad držala asistentske vežbe iz engleske i američke književnosti, od Šekspirovih velikih tragedija do engleskog i američkog modernizma, kao i predavanja iz savremene američke proze. Od naučnih skupova na kojima je učestvovala izdvaja konferenciju „Don DeLillo: Fiction Rescues History” na Univerzitetu Sorbona u Parizu (2016), gde je počasni gost bio Don DeLilo. Oblasti njenog interesovanja obuhvataju savremenu anglofonu književnost, književnu teoriju, studije književnosti, filma i novih tehnologija. Težina 0,5 кг Godina izdanja 2018 Pismo latinica Povez broš sa klapnama Broj stranica 280 ISBN 978-86-6263-225-8 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije U studiji Dvoboj kao književni motiv Jovan Popov, profesor, prevodilac, teoretičar i književni kritičar, razvejao je svaku metodološku sumnju u celishodnost sličnih putovanja kroz svetsku književnost i istoriju. Isprativši dvoboj kao motiv i temu, od Ilijade, preko narodnih i srednjovekovnih epova, viteških romana, klasicističke drame i proze ruskog i francuskog realizma, do romana Džozefa Konrada i Tomasa Mana, autor nije ostao u ekskluzivnom okružju književnosti (mada pitanje razvoja žanrovskih i drugih literarnih osobenosti ovde nije zanemareno), već je zahvatio i problematiku istorije morala i opštih pogleda na svet ljudskih zajednica u različitim razdobljima i epohama. Ako je verovati Ivi Andriću, koji kaže da je u legendama i pričama prava istorija čovečanstva, onda ćemo deliće ove „prave” istorije svakako ispratiti u Popovljevoj studiji o dvoboju. Gorana Raičević Jovan Popov (1962) je profesor opšte književnosti i teorije književnosti na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Do sada je objavio knjige: Oslobođeni čitalac. Ogledi o teoriji i praksi či tanja, 1993; Klasicistička poetika romana, 2001; Čitanja neizvesnosti. Ogledi iz komparatistike, 2006. Jedan je od autora Preglednog rečnika komparatističke terminologije u knjievnosti i kulturi, 2011. Preveo je desetak knjiga sa francuskog jezika, između ostalih dela Korneja, Rasina, Pulea, Todorova. Dobitnik je nagrada Društva književnika Vojvodine za najbolju knjigu (2006) i najbolji prevod (2003). Težina 0,7 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2012 Pismo ćirilica Povez tvrd Broj stranica 396 ISBN 978-86-6263-017-9 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije F. M. Dostojevski, po shvatanju M. M. Bahtina, jedan je od najvećih novatora u oblasti umetničke forme. On je stvorio potpuno nov tip umetničkog mišljenja, koji Bahtin uslovno naziva polifonijskim. U studiji „Problemi poetike Dostojevskog“ autor svojim junacima daje krajnju slobodu govora; ideja, izrečena od strane nekog od njih, nalazi odraza u govoru drugih likova, ovladavši njihovom svešću, ili biva odbačena. „Tuđa reč“, „reč s odstupnicom“, „dijaloška reč“ – svi ti pojmovi otkrivaju svojevrstan pristup Dostojevskog u slikanju čoveka, njegovo novatorstvo kao pisca koji je uspeo da proširi mogućnosti romaneskne reči.

Opis O autoru Dodatne informacije Monografija Francuska veza umnogome prati tradiciju učvršćivanja i produbljivanja francusko-srpskih književnih i kulturnih veza, ali iz jedne perspektive koja do danas nije bila u centru istraživačke pažnje. Reč je o srpskoj ženskoj književnosti koja je, razume se, paralelno sa književnošću u javnosti dominantno prisutnih muških autora, vodila intertekstualni dijalog sa francuskom književnosti. Rezultati naših analiza pokazuju da su francuski jezik, književnost i kultura imali izrazito značajnu ulogu u stvaralaštvu srpskih spisateljica prve polovine HH veka, kao što su Jelena J. Dimitrijević, Isidora Sekulić, Кsenija Atanasijević i Julka Hlapec Đorđević. Odjeci te ženske frankofilije iz koje neretko izbija angažovani feminizam, manifestuju se, više ili manje očigledno ili prikriveno, u najrazličitijim vidovima intertekstualnih veza i imagoloških analogija, što svedoči o visokoj produktivnosti interkulturnih dodira i razmena na tradicionalno prijateljskoj, premda ponekad odveć idealizovanoj relaciji Francuska–Srbija.

Opis O autoru Dodatne informacije U monografiji Recepcija, kanon, ciljna kultura proučena je recepcija engleske i američke poezije 20. veka u savremenoj srpskoj književnosti i širem kulturnom prostoru, počev od temeljnih antologijskih izbora, prevedenih zbirki i časopisnih izbora pa do kritičkih napisa i preuzimanja određenih poetičkih odlika, tema i postupaka u delima domaćih autora. Naglasak je na proučavanju prevedene poezije kao celine, uslovljenosti prevoda i njegovom potonjem delovanju, sa idejom da predočimo sliku modern i savremene engleske, odnosno američke poezije koja je formirana kod publike. Zašto je neko delo prevedeno, a neko drugo nije, kako je ono prevedeno i kako se dâ prevesti u relaciji sa dominantnim poetičkim obrascima ciljne književnosti u datom trenutku, njenim jezičkim, kulturološkim ili ideološkim ograničenjima, pitanja su kojima popunjavamo datu sliku. Značaj i uloga prevodilaca u posredovanju među kulturama ne mogu biti prenaglašeni, tako da se u ovoj studiji posvećuje pažnja ključnim prevodilačkim figurama, njihovim pristupima, kreativnosti i dometima, kao i odnosu prema horizontu očekivanja čitalaca. Sumirajući primarnu recepciju i izdvajajući periode naglašene prevodilačke delatnosti, nastojali smo da skiciramo i stvaralačku recepciju u delima naših savremenih autora i autorki, da skrenemo pažnju na međudejstvo prevedenih dela i srpskog pesništva, nove mogućnosti njegovog tumačenja i razvoja u 21. veku.

Opis O autoru Dodatne informacije Studija Pelen i med Aleksandre Pavlović je opis i analiza razvoja didaktičke lirike u srpskoj književnosti od baroka do romantizma (uzeto kao period od početka 18. do sredine 19. vijeka). Ovdje se prvi put u srpskoj nauci o književnosti utvrđuju teorijski parametri didaktičke lirike kao vrste (na stavovima koji sežu od antičkih do savremenih autora), uspostavljaju književnoistorijske granice (stara književnost – prelazni period – nova književnost), izdvajaju autori kod kojih se ovaj žanr nagovještava i konstituiše, razmatraju njihovi opusi i didaktičke pjesme u okvirima određenih pravaca / perioda (prelazno doba, barok, prosvjetiteljstvo – predromantizam) i razrješavaju pogrešno pripisana autorstva jednom krugu tekstova. U navedenim okvirima autorka raščlanjuje razvoj didaktičke lirike prema stepenu žanrovske ostvarenosti i prožimanja s drugim žanrovima. Ovom knjigom se uspostavlja pun legitimitet (književnoistorijski, istorijskopoetički, estetski, književnoteorijski) jednoj važnoj, raširenoj, a nesumnjivo potcijenjenoj pjesničkoj vrsti u istoriji srpske književnosti. Prof. dr Dušan Ivanić

Opis O autoru Dodatne informacije Svetozar Poštić izradio je interesantnu, originalnu i na rezultatima savremene nauke zasnovanu studiju o tvorcu eseja Mišelu de Montenju i njegovom značaju za savremene tokove evropske misli. Poštić je u svojoj aktualizaciji Montenjevog doprinosa modernoj filosofiji čoveka promenio ugao gledanja i za razliku od tradicionalnog pristupa Montenjevu esejističku misao postavlja u kontekst renesansne latinske teologije, tada pod velikim uticajem sholastika, koja je nepovratno izmenila izvorno, apostolsko učenje i tradiciju i omogućila ubrzan nestanak srednjovekovne kulture. […] Glavni doprinos Poštićevog rada o Montenju jeste pokušaj da se njegovo delo osvetli i reinterpretira teosofijom velikog ruskog naučnika 20. veka Mihaila Bahtina i njegovim učenjem o dijalogizmu i perihorezi, tzv. „raznorečju“. Prof. dr Miodrag Radović

Opis O autoru Dodatne informacije Problemi savremene književne istorije predstavljeni su kritikom karakterističnih koncepcija s kraja dvadesetog i početka dvadeset prvog veka: istorija manjinskih književnosti, istorije književnosti kao hiperteksta i efektivne književne istorije, najobuhvatnijeg i najkontroverznijeg pristupa čije je teorijsko polazište poststrukturalistička hermeneutika, a krajnji metodološki zahtev dekonstrukcija istorije. Čitanjem transnacionalne Istorije književnih kultura Istočno-srednje Evrope, političko-ideološkog projekta u koji je uključena i srpska književnost, zaokružena je kritička prolegomena za obnovu nacionalnih književnosti i njihovih istorija kao priča pričâ, utemeljenih na zahtevu hermeneutičke književne istorije za oslovljavanjem književnoistorijske tradicije reflektovanjem o nacijama i njihovim književnostima bez prekidanja lanaca simboličke razmene.

Opis O autoru Dodatne informacije Multikulturalizam je, dakle, i danas veoma aktuelno i živo pitanje, uprkos tome što su neki veoma uticajni nemački i engleski političari nedavno izjavili da je mrtav. A nije on tek od juče aktuelno i živo pitanje, nego je prisutan kao izazov i mogućnost već hiljadama godina, i u onom što jedna kultura prirodno nudi drugoj, i u onom što je spremna da primi od druge. Recimo, u baštini koju je stara Grčka ostavilu Rimu, celom sredozemnom području, pa i renesansnoj i savremenoj kulturi Zapada. A šta tek svekolikom američkom području? Ili pak o pici kao „američkoj” brzoj hrani u savremenoj Koreji? Multikulturalizam je, ukratko, živ, dijahrono i sinhrono, kao izazov i mogućnost, pa i kao neizbežna sudbina ljudskog roda. Zar se to ne ogleda u različitim oblicima trijumfa kao i kraha multikulturalizma – u toleranciji i netoleranciji, u umetničkom stvaralaštvu i krvavom ratovanju, u obrazovanju i manipulaciji svake vrste, pa, najzad, i u dubokom ljudskom fizičkom i duhovnom nagonu koji može da se izražava u različitim pravcima? Ali ako se multikulturalizam ne prihvati kao izazov i mogućnost, to odbijanje može lako postati ljudska kob.

Opis O autoru Dodatne informacije Levo se, kao šestarom ocrtana, savija zelena, sad već i raznobojna Fruška i gubi se u modroj daljini. Po njoj su vinogradi a više njih grabici i bukvici, gde boravi divljač, u prvom redu šumski kralj, jelen, čiji se ljubavni rik sad ori po svežem i po hladnom zraku. Za lovca najzgodnije doba. Dole pod Fruškom blista se Dunav, sad modar, sad siv, kako se taman na nebu ogleda. Teče on tuda već toliko vekova, sad bujan i mutan, sad tih i bistar. Kraj njegovih obala menja se život i tek po koji stoletnji hrast njiha svoje granje nad njim i šapuće mu: nisi ni ti onaj isti, koji si bio pre; ja to gledim, a dokle, ne znam ni sam. Milan Savić

Opis O autoru Dodatne informacije U knjizi Centri srpske kulture XVIII veka Monika Fin određuje ulogu i značaj političko-kulturnih centara Kijeva, Budima i Venecije u procesu rekonstrukcije srpske kulture XVIII veka i prelaska s postvizantijskog kulturnog modela na zapadni model. Monika Fin uspela je da prikaže srpsku istoriju XVIII veka i period tranzicije u svetlosti krupnih promena koje su se u toj epohi desile u svim značajnim aspektima života srpskog naroda, od društvenog i političkog do kulturnog i umetničko-književnog. Kao crvena nit između Kijeva, Budima i Venecije pojavljuje se ličnost Dionisija Novakovića, magistera Novosadske teološke akademije, školovanog na Kijevskoj akademiji, a potom episkopa budimskih Srba i autora Epitoma, jednog od najrasprostranjenijih tekstova srpske književnosti XVIII veka, štampanog u Veneciji 1767. godine. Svetlana Tomin

Opis O autoru Dodatne informacije Studija slovenačkog teoretičara književnosti Marka Juvana Intertekstualnost na ovim prostorima predstavlja najiscrpniju analizu istorije i poetike fenomena koji je, zajedno sa Rolanom Bartom, imenovala Julija Kristeva kasnih šezdesetih godina XX veka. Ontološka polazišta ovog ključnog pojma su, između ostalih, Bahtinov dijalogizam, Deridina kritika zapadnog logocentrizma, dekonstrukcija Sosirovog modela znaka i strukture, estetika recepcije, kao i kultura sećanja. To otvara novo polje semiotičkog označavanja teksta, sugerišući relativan karakter značenja, identiteta, subjekta, teksta i socioistorijske realnosti. Kao izrazito transgresivan i ambivalentan pojam, opšta intertekstualnost je prihvaćena i u interdisciplinarnim istraživanjima društvenih nauka, vizuelnih umetnosti, medija i popularne kulture, dok se posebna intertekstualnost (citatnost) mahom ograničila na drugačiji pristup izučavanja književnih tekstova.

Opis O autoru Dodatne informacije Knjiga Vjetrenjače Evrope, autora Gojka Čelebića, ima za predmet recepciju španskog i svetskog klasika Migela de Servantesa u kulturi češke tokom četiri stoleća (1605–2005). Ona spaja češku i špansku kulturu kroz vekove, ali i same te vekove sa celovite evropske tačke gledišta. Naime, ovaj naučni rad polazi od dubokih špansko-čeških veza u okviru zapadne civilizacije kroz stoleća, koja su obeležila kulturnu povest Evrope, ali isto tako i od zanimljivih i dragocenih pojedinosti jedne i druge kulture i drugih kultura u okruženju. Čelebićev rad se u suštini bavi načinom kako je Servantes primljen i čitan u češkoj sredini od baroka do postmoderne (književnost, pozorište, opera, film, slikarstvo i druge umetnosti), ali isto tako uzima u obzir i posredničke uticaje: francuske, engleske, nemačke, ruske itd. Jedan deo ovog opsežnog rada posvećen je kulturnim i istorijskim dodirima Servantesovog dela sa crnogorskom, srpskom, hrvatskom i drugim južnoslovenskim sredinama.

Opis O autoru Dodatne informacije Svetozar Petrović dao je nemerljiv doprinos izučavanju svetske književnosti, pogotovo književnosti Azije. Deo tekstova, objavljenih u knjizi O indijskoj književnosti, publikovani su u raznim renomiranim časopisima u bivšoj Jugoslaviji, poput Republike, Telegrama, Encyclopedia moderne, kao i u časopisu Naše teme, a pojedini su pisani kao predavanja. Drugi deo je sačuvan u ostavštini autora i po prvi put se objavljuje. Intelektualna i akademska javnost odavno je prepoznala značaj Petrovićevih studija i tekstova, kao i širinu i nadmoć njegovih uvida koji su zasigurno bili posledica njegove izuzetne erudicije.

Opis O autoru Dodatne informacije Marko Maletin (1890–1968) značajan intelektualac prve polovine 20. veka, bio je nepravedno zaboravljen i pored toga što je u najtežim godinama Matice srpske bio njen sekretar, istovremeno obavljajući dužnost urednika Letopisa Matice srpske. Zahvaljujući Rajki Uljmanski, koja je u ovoj monografiji sumirala sva bitna saznanja o Marku Maletinu, intelektualcu, pripovedaču, putopiscu, memoaristi, naučniku, pedagogu, novinaru i kritičaru – budući istoričari književnosti sigurno će drugačije vrednovati njegovo delo.

Opis O autoru Dodatne informacije Zahvaljujući trudu Zorice Hadžić, pred nama su danas beležnice Milete Jakšića. Tu se Mileta Jakšić ukazuje u potpuno novom svetlu. Ne samo kao čovek otvoren za književnost u najširem smislu te reči, već i kao neko ko ima osećaj za ono što treba zabeležiti iz života svojih savremenika. (Mislimo tu na narodna verovanja najrazličitije vrste.) Knjiga Iz moje beležnice baca novu svetlost na stvaralačku ličnost Milete Jakšića i dragocen je doprinos našoj književnoj istoriji kao uvod u njegovu autopoetiku. Poseban značaj ove knjige jeste objavljivanje romana Milete Jakšića. Naime, Mileta Jakšić bio je jedan od retkih pesnika prve moderne koji je pisao roman! Rukopis Romana usamljena čoveka koji se, u ovoj knjizi po prvi put objavljuje, dopunjen je i građom za roman koju je Zorica Hadžić pronašla u Jakšićevim beležnicama i na taj način rekonstruisala fabulativni tok.

Opis O autoru Dodatne informacije Šta je to što čini nekog velikog nacionalnog pesnika ujedno i evropskim? Evropski pesnik širi naš doživljaj sveta intenzivnije i van granica dotle poznatog nam iskustva. On produbljuje našu emocionalnu matricu koju moderna vremena toliko opterućuju i tako brzo troše. Ali on to ne bi mogao ukoliko istovremeno ne vlada emocionalnom zrelošću i celovitošću pesničkog izraza. Samim tim, dejstvo stila koje je sama manifestacija celovitosti pesničkog izraza i emotivni naboj njegovog stiha mogu biti ravni osetljivosti seizmografa, ali i uznemirujućem dejstvu unutrašnjih duhovnih potresa posle kojih čovek iznenađujuće oseća da nije više isti kao što je bio pre. Ko je pažljivo pročitao Danteovu Božanstvenu komediju, Geteovog Fausta, Eliotove Kvartete, Paundovu Kataj, Rilkeove Devinske elegije ili Persovu Anabazu, biće mu jasno o čemu ovde govorimo. Mirko Magarašević

Opis O autoru Dodatne informacije Polazeći od toga da se avangarda od svih drugih umetničkih pravaca 20. veka izdvaja po tome što unosi fragmente realnosti u umetničku fikciju, R. Stanarević u prvom delu knjige izlaže istoriju ove makrostilske formacije, počev od kubizma (Brak, Pikaso), nastupa dadaističkih grupa (Cara, Bal; Dišan, Pikabija; Hausman, Hana Heh) i nadrealista (Dali, Bunjuel, Breton, Maks Ernst) prvih decenija veka, do neovangardnih konkretnih umetnika (Gomringer, Hajsenbitel, Mon), radova Bečke grupe (Artman, Bajer), hepeninga (Kaprou, Fostel) i hipi i bluz književnosti (Fesper, Cal, Oklopdžić) u drugoj polovini prošlog veka. Kako je avangarda istovremeno i internacionalna i višemedijska pojava (mešaju se i uzajamno prosecaju i preobražavaju likovne umetnosti, književnost, fotografija, film i pozorište), ovaj istorijski pregled predstavlja ujedno osnovu za teorijska razmatranja u drugom delu knjige, sa težištem na paradigmatskom postupku i tehnici avangarde, a to je montaža. U tom teorijskom razmatranju koje obuhvata kako Blohove i Benjaminove studije, tako i Birgerovu teoriju, autorka posebnu pažnju posvećuje avangardnoj montaži u književnosti, pri čemu se izdvajaju razni vidovi citata stranog porekla, kada se, u krajnjoj liniji, dešava da oni potpuno potisnu fikciju i originalni umetnički tekst i da se život izjednači sa umetnošću. Pored mešanja originalnog i citiranog materijala u avangardnom književnom delu se, međutim, pojavljuje još jedan sloj, tzv. automatski govor, što sve zajedno avangardnom delu pridaje fantastična svojstva koja se teško razumeju i gotovo ih je nemoguće teorijski objasniti. Da bi se u predstavljanju avangardne književnosti ipak ostvario i taj korak, autorka u trećem, hermeneutičkom delu knjige iscrpno razmatra dva najvažnija ostvarenja nemačke avangarde, Deblinov roman Berlin Alexanderplatz (1929) i scensko ostvarenje Petera Vajsa Mara / Sad (1965). Rada Stanarević, germanista, završila je osnovne studije na Filozofskom fakultetu u Sarajevu i kao asistent za nemačku književnost tu bila angažovana do 1992. godine. Magistrirala je 1981. u Zagrebu, a doktorsku tezu odbranila 1993. na Filološkom fakultetu u Beogradu, gde je ujedno nastavila univerzitetsku karijeru. Pored Beograda predavala je i(li) još uvek predaje književnost na germanističkim katedrama u Banjaluci, Kragujevcu i Istočnom Sarajevu. Objavila je preko četrdeset naučnih radova o nemačkoj književnosti. Za razliku od svojih prethodnih knjiga: Montaža, avangarda, književnost (Narodna knjiga, Beograd 1998) i Deutsche Literatur II (Filološki fakultet Beograd, 2007), čije je težište uglavnom nemačka književnost, prof. dr Rada Stanarević u ovoj novoj knjizi objavljuje tekstove komparativnog karaktera, uporedno i ukršteno analizirajući djela naših i nemačkih stvaralaca epohe romantizma, realizma, moderne – sve do najnovijih dana. Težina 0,7 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2015 Pismo ćirilica Povez tvrd Broj stranica 290 ISBN 978-86-6263-099-5 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije Studiju Radojke Vukčević krase ne samo bogatstvo sadržaja i duboki analitički uvidi u verovatno najraznovrsniji korpus koji je do sada proizveden unutar jedne nacije, već i otvorenost za nove poetike, nedovoljno istražene glasove i oprečne perspektive. Reč je o dragocenom poduhvatu od posebnog značaja kako za stručnu publiku i studente anglistike kojima je ova knjiga posvećena, tako i za ljubitelje američke i svetske književnosti. Aleksandra Vukotić

Opis O autoru Dodatne informacije Knjiga Slavice Garonje Radovanac Od Carigrada do Budima, organizovana je u dva simetrična dela: prvi je posvećen usmenoj književnosti i značajnim pitanjima koja se javljaju u izučavanju usmene književnosti, poput razlikovanja pravog i lažnog narodnog pesništva, a drugi njenim refleksima u srpskom pisanom stvaralaštvu devetnaestog i dvadesetog veka, od Janka Veselinovića do Vidosava Stevanovića i položaja narodne književnosti u srpskom društvu 21. veka. Ovakva kompozicija istovremeno razdvaja i efektno prepliće dva izuzetno značajna toka srpske književnosti. Knjiga, u celini, bavi se relevantnim pitanjima i temama i ima značajan naučnoistraživački i kulturološki aspekt, što ga čini podsticajnim i vrednim pažnje i potvrđuje tvrdnju autorke iz završne napomene da je ova knjiga nastala kao „neka vrsta svoda” u njenom dugom bavljenju usmenim stvaralaštvom. Ljiljana Pešikan Ljuštanović

Opis O autoru Dodatne informacije Saznaj više Studije i ogledi koji sačinjavaju knjigu Rasponi modernizma u svojim bitnim metodološkim polazištima slede, ali i unapređuju našu prethodnu knjigu Pobuna protiv središta (2006), u kojoj se analizuju govor razlike i inovacije u književnoistorijskom procesu i poredbenom kontekstu moderne srpske književnosti 19. i 20. veka. Time se nesumnjivo ukazuje na različite aspekte kanonizovanih ili skrajnutih pojava unutar dijahronog, ali i sinhronog razvoja srpske literature, bilo da je reč o književnoj eposi i formaciji, pravcu i pokretu, poetici i stilu, jeziku i toposima, rodovima i žanrovima, rodnoj perspektivi i identitetu, predstavama o drugom, kulturnoj ideologiji i vrednovanju, pogledu na svet, ili pojedinim intermedijalnim vezama. U knjizi se ova pitanja dodatno proširuju i sagledavaju najpre iz pozicije periodizacije naše književnosti od predromantizma do međuratne književnosti u komparativnom okviru. Takav postupak prevashodno je povezan sa ispitivanjem modernističkog potencijala u romantizmu i realizmu, analizovanjem specifičnih problema u delima modernista i avangardista, imagološkim kontekstom putopisa, memoara i romana, kao i čitanjem najznačajnijih antologičarskih i pojedinačnih opusa srpskog pesništva 20. veka.

Opis O autoru Dodatne informacije O Dostojevskom je napisana nepregledna biblioteka knjiga u svetskoj književnosti. Ta biblioteka je po svemu nalik na vavilonsku biblioteku, osim u jednoj tački: o Dostojevskom nije, niti će biti napisana poslednja knjiga. Mnogoglasno delo Dostojevskog predstavlja i dalje neiscrpni izazov za pluralna čitanja od strane kritike najrazličitijih orijentacija i pravaca. U središtu polemički intoniranih članaka Dostojevski se javno pozabavio „jevrejskim pitanjem” u Rusiji onoga doba. D. I. Goldstein je pokušao da, istražujući delo Dostojevskog, utvrdi koje su mesto zauzimali Jevreji u piščevom životu, u delu i u njegovom pogledu na svet. Interesovalo ga je kako Dostojevski – vatreni zagovornik Svete Rusije, revnosni hrišćanin i odlučni zastupnik „poniženih i uvređenih” – gleda na Izrailjev narod. Goldstein istražuje odgovore na ovo i druga pitanja u prvoj iscrpnoj studiji na ovu temu, koja je iz mnogo razloga i stotinu godina posle smrti Dostojevskog ostala nerasvetljena ili je, možda, zatamnjena raznim vidovima cenzure i mogućih nesporazuma.

Opis O autoru Dodatne informacije Kada su se pojavile prve dve Isidorine knjige, Saputnici 1913. i Pisma iz Norveške 1914, bilo je jasno da je spisateljka zreo stvaralac. Istina, imala je trideset i pet godina i dovoljno vremena da glača svoju rečenicu i izoštrava i obogaćuje svoju misao. Dva najistaknutija kritičara epohe, Jovan Skerlić i Antun Gustav Matoš, svaki iz svog ugla, skrenuli su pažnju na nju. Te prve kritike koje su spisateljku sagledale sasvim različito, kao da su nagovestile Isidorinu sudbinu koja ju je pratila tokom čitavog života: s jedne strane divljenje, pa onda nipodaštavanje. Tako je bilo u njenom stvaralačkom radu, tako i u njenom privatnom životu. Bila je jedan od najosobenijih pisaca 20. veka, izazivala je radoznalost kritičara i kolega, kontroverzna mišljenja, prihvatanje i odbijanje. Ali, od početka njenog književnog rada pa do danas, bilo je jasno da je Isidora Sekulić znamenit stvaralac. Ona je bila zastava moderne, a da li ju je prevazišla, da li je bila, da li jeste značajnija od ovog pokreta, da li objedinjuje, nadilazi ili razara ideje epohe, da li gradi svoj stil – teško je odgovoriti. Ali, ono što je nesumnjivo, jeste da je monumentalna i samosvojna.

Opis O autoru Dodatne informacije Saznaj više Pregledni rečnik komparatističke terminologije u književnosti i kulturi nastao je na osnovu zajedničkog interfakultetskog istraživanja teorijsko-istorijskih terminoloških pretpostavki komparativne književnosti. Prilikom izrade ovog rečnika, koji umnogome predstavlja pionirski poduhvat, izbegnute su jednostranosti i ograničenja u pristupu ovoj problematici. Njime su postavljene sasvim solidne osnove za proces standardizacije komparatističke terminologije kod nas, koji se, dakle, vrši prema jedinstvenim metodološkim i naučnim standardima, koji su jasno definisani, ali i dovoljno široko postavljeni. Rečnik je primer fleksibilnog osavremenjivanja i standardizacije stručne terminologije u jednoj naučnoj disciplini, koja ima bogatu tradiciju i nesumnjive perspektive. Termini koji su obuhvaćeni ovim Rečnikom obrađeni su u složenijoj leksikografskoj deskripciji, tako da svaka odrednica sadrži neophodnu meru informativnosti i pouzdanosti. (Iz recenzije Stojana Đorđića)

Opis O autoru Dodatne informacije Ženska čitanka popunjava nepotrebnu i neopravdanu prazninu među antologijskim delima time što na jednom mestu okuplja autorke koje su svojim književnim stvaralaštvom učinile da srpska književnost i jezik budu bogatiji za jedan specifičan uvid i doživljaj sveta, kako onog iz prošlosti tako i ovog sadašnjeg. Bez tih glasova slika o srpskoj književnosti, propraćena i produbljena vrsnim kritičkim radovima najznačajnijih teoretičarki, svakako ne bi bila potpuna. Ovo delo je stoga siguran prvi korak ne samo za buduće izučavaoce ženskih autorskih poetika, već i za sticanje neophodnog znanja iz ove oblasti svake obrazovane osobe svesne važnosti poznavanja nacionalne književnosti i kulture u celini. Ivana Đurić Paunović