Opis O autoru Dodatne informacije Ova knjiga pruža uvid u celokupni tematsko-poetički raspon poezije Dušana Vasiljeva, što se odnosi i na složenost ekspresionističkih struja: od aktivističke i vitalističke, preko apstraktne, do nihilističke. Autorka je u studiji primenila induktivni i deduktivni književnoistorijski pristup, kao i sagledavanje poetike Dušana Vasiljeva iz sinhrone, dijahrone i komparatističke perspektive. Postavljene hipoteze proverene su i analizovane na velikom broju primera iz celokupne poezije ovog pesnika (detaljna stilistička analiza, tumačenje toposa), uvek posmatrane iz ugla avangardnih, posebno ekspresionističkih poetičkih premisa. To je na kraju logično rezultovalo i drugačijim, znatno smelijim i objektivnijim vrednovanjem pozicije njegovog pesništva između krajnosti dve ekspresionističke tendencije. Ovde se prvi put na ubedljiv način kod nas pokazuje relativnost termina „aktivistički” i „apstraktni” ekspresionizam, izbegavajući isključivanje jednog ili drugog unutar formule „sintetički ekspresionizam”. Na primeru novog čitanja poezije Dušana Vasiljeva, autorka potvrđuje i rehabilituje njen ekspresionistički karakter ne samo u književnoistorijskom već i u estetskom smislu reči, trasirajući dalja istraživanja o nasleđu ekspresionističke tradicije u savremenoj srpskoj poeziji.

Opis O autoru Dodatne informacije U svom eseju o Lazi Kostiću Isidora Sekulić će reći: ,,Laza Kostić je Bogorodici postavio jednu od najlepših i nesagorljivih sveća: najsilnija ljubavna pesma srpske književnosti nosi naslov Santa Maria della Salute, i grca, buja, ludi, i zanesvešćuje se kroz četrnaest strofa sa tim refrenom.“ Nakon Lazine smrti (1910) o labudovoj pesmi pisali su mnogi. Ona je bila inspiracija Svetislavu Stefanoviću, Stanislavu Vinaveru, Zoranu Mišiću, Mladenu Leskovcu, Milanu Kašaninu, Dragiši Živkoviću, Miru Vuksanoviću, Nikoli Strajniću… Vek pesme je zbornik tekstova najznačajnijih srpskih kritičara, teoretičara i pesnika o Kostićevoj pesmi Santa Maria della Salute objavljen povodom sto godina od nastanka Kostićeve labudove pesme.

Opis O autoru Dodatne informacije Biljana Pasternak u svemu pokazuje da je na liniji najsavremenijih stremljenja u nastavi književnosti. To je naročito pokazala metodičkom eksplikacijom narodne pesme „Banović Strahinja”. Tu se vidi da ona ume i praktično da primenjuje najefikasnije metodičke sisteme za čiju se primenu zalaže: učenike je stavljala pred ključne etičke i estetske probleme koji pri analizi ove pesme iskrsavaju; o problemima se raspravljalo uz obrazloženje stavova, pri čemu su se učenici učili kulturi raspravljanja i kulturi dijaloga, toliko neophodnoj u jezičkoj komunikaciji i ophođenju današnje kulturne javnosti. Pokazala je od kakvog je značaja tumačenje književne umetnosti u korelaciji sa drugim umetnostima. Vešto povezivanje i kompariranje književne i scenske umetnosti pri nastavnom tumačenju narodne pesme „Banović Strahinja” omogućilo je međusobno sinergetsko delovanje ovih umetnosti na razvoj učeničke i estetske i etičke senzibilnosti i inspirisalo ih na sopstvena stvaralačka istraživanja, otkrivanja, razmišljanja i delanja. (Iz recenzije Pavla Ilića) Biljana Pastenak je rođena 1972. godine u Novom Sadu. Diplomirala je 1994. godine na Filozofskom fakultetu u Novom sadu i magistrirala 2003. godine na istom fakultetu na Odseku za srpsku književnost iz predmeta Metodika nastave srpskog jezika i književnosti. Radi kao profesor srpskog jezika i književnosti u Medicinskoj školi u Novom Sadu. Težina 0,4 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2010 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 175 ISBN 978-86-86611-69-7 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije „Školske godine 1862/63. bio sam karlovački đak. Vi koji niste bili karlovački đaci, i koje ja s toga iz dubine duše sažaljevam, nemate ni pojma o onom pravom, lepom životu đačkom, punom pojezije i uživanja. Neću ovde da opisujem taj život, jer se to ne može opisati. I Karlovački đak Koste Ruvarca i Đački rastanak Branka Radičevića samo su blede fotografije pravog đačkog života karlovačkog. Pa kad takvi majstori nisu bili u stanju da nam opišu taj život verno i potpuno, onda bi velika drskost od mene bila, kad bih ja to i pokušao.“ Ilija Ognjanović Abukazem

Opis O autoru Dodatne informacije Eseji Mirka Magaraševića imaju nekoliko ciljeva: da osvetle onaj deo porodične privatnosti Miloša Crnjanskog sa porodicom Magarašević, koji je do sada bio sasvim nepoznat; da otkriju koliko je Crnjanski osećao i voleo Beograd kog više nema; da prošire dosadašnje uvide u poeme „Stražilovo“, „Lament nad Beogradom“, i utvrde odnos Isidore Sekulić prema putopisu Ljubav u Toskani, kao i stav Pavlovićeve Antologije (1964) prema poetici Crnjanskog. Autor tumači izvorno dokumentaran i visok književni značaj Embahada (I–III), dok esej „Crnjanski, danas“ ukazuje, pre svega, na onaj pozitivan, noviji, otkrivalački odnos naše teorijske i analitičke kritike prema delu Miloša Crnjanskog. Ovim multipolarnim pristupom Mirko Magarašević sa bezbroj biografskih detalja, uvodi čitaoce u prepoznavanje Crnjanskog u svome vremenu, pomaže da se on kao ličnost i pisac, danas, bolje primi i razume. Gorana Raičević

Opis O autoru Dodatne informacije U zborniku Književno delo Mira Vuksanovića okupljeni su tekstovi prof. dr Jovana Delića, akademika Svetozara Koljevića, akademika Predraga Pipera, akademika Aleksandra Lome, dr Marka Nedića, prof. emeritusa dr Slavka Gordića, prof. dr Lidije Tomić, dr Lidije Delić, Nenada Stanojevića, dr Mića Cvijetića i mr Jelene Pavlović, sa zahvalnicom akademika Mira Vuksanovića. U drugoj knjizi je studija Semoljski refreni prof. dr Dragana Koprivice.

Opis O autoru Dodatne informacije U ovoj knjizi autor vraća Svetislava Stefanovića u istoriju srpske književne kritike, stavlja ga na mesto između kritike Laze Kostića i kritike Stanislava Vinavera i izučava ga kao ostvarenu ličnost. To izučavanje ima tri smera: prvi, specifičan odnos prema književnoj kritici, slobodnom stihu i prevrednovanju naše književne prošlosti; drugi, ka analizi odnosa s autorima koje je Stefanović odabrao po srodnosti (počevši od Laze Kostića, čiji je uticaj nesporan i velik, preko Stanislava Vinavera, pa do onih koji se nisu odazvali Stefanovićevoj ideji za rušenje „starog“, kao što su Dimitrije Mitrinović i Isidora Sekulić; treći, traženje konkretnog konteksta za Stefanovićev tekst „Uzbuna kritike i najmlađa moderna“).

Opis O autoru Dodatne informacije U knjizi neobičnog naslova Orfej i zapušač autor Slobodan Vladušić na teorijski i sintetički način razmatra pravce razvoja evropske i srpske poezije u njenom kretanju od romantizma ka modernosti. Tako, romantičarskoj simbolici slavuja – u poetičkom i autopoetičkom smislu višestruko konotiranoj (čežnja pesnika za stalnošću i večnošću prirode, estetski vrhunac, muzikalnost označenog, hiperbolizacija pesničke moći…) – Vladušić suprotstavlja modernističku simboliku ptice u rasponu od Bodlerovog albatrosa do „antipoetičkih“, „antiheraldičkih“ ptica srpske modernističke poezije kao što su kokoška Miodraga Pavlovića, Popina patka ili lasta Stevana Raičkovića. Pošto ga je Bodler spustio na zemlju, moderni pesnik, za Vladušića, za razliku od pesnika-romantičara, nema više iluzija: bilo o moći pesničkog jezika, bilo o posebnom mestu koje bi svojim pevanjem trebalo da zauzme u svetu. Otuda se poezija kreće ka modernosti u kojoj su i pesnik i pesma prizemljeni, decentrirani, marginalizovani. Iz recenzije Gorane Raičević Slobodan Vladušić (1973), romanopisac, esejista, vanredni profesor na Odseku za srpsku književnost na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, urednik Letopisa Matice srpske od 2013. do 2016. godine. Najznačajnija dela: romani Forward (2009), nagrada „Borislav Pekić”, Vitalova nagrada i Mi izbrisani (2013), nagrada „Meša Selimović”, Veliki juriš (2018). Teorijska proza: Crnjanski, Megalopolis (2011), nagrada ,,Isidora Sekulić”, Književnost i komentari (2017), nagrada ,,Laza Kostić”. Težina 0,7 кг Godina izdanja 2018 Pismo ćirilica Povez broš sa klapnama Broj stranica 120 ISBN 978- 86-6263-215-9 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije Veliko i značajno delo Milana Ševića (Novi Sad, 1866 – Beograd, 1934) ostavljeno je da tavori na margini našeg interesovanja. Koliko smo se samo ogrešili o ovog književnog istoričara, kritičara, pedagoga, univerzitetskog profesora, književnika i prevodioca nepravedno, nekritično i olako ga prepustili zaboravu! Ševićev rodni grad jedva da pokazuje interesovanje za njega. Sa druge strane, Beograd, u kome je proživeo poslednje decenije života, nikada ga nije bez zadrške i zdušno prihvatio. Situacija u vezi sa gradovima u kojima je živeo, Novim Sadom i Beogradom, prenela se i na njegovo naučno delo i u istorija književnosti ime Milana Ševića jedva da se pominje, a o njemu kao pedagogu malo je pisano – kao da nigde nije ostavio trag svojim radom niti pronašao uporište – ni u pedagogiji, ni u istorija književnosti. Drugim rečima, nije teško uočiti veliku nesrazmeru između onoga što se danas zna o Milanu Ševiću i onoga što je uradio.

Opis O autoru Dodatne informacije Knjiga Kavaljer Svetog duha Žanete Đukić Perišić posvećena je tumačenju priča o Tomi Galusu, junaku koji se smatra Andrićevim alter egom. Tragajući za odgovorima na pitanje zašto pripovetke koje tematizuju piščevo lično iskustvo utamničenja početkom Prvog svetskog rata, te boravak u mariborskom zatvoru, Ivo Andrić nije uobličio u roman – a u čiju se (re)konstrukciju sama uspešno upustila – Žaneta Đukić Perišić izvela je suptilne i argumentovane analize motivacije, delovanja i psihološkog profila junaka čije ime nosi specifičnu simboliku. Ako doživljaj zatvora shvatimo kao izvornu, „matičnu ćeliju“, iz koje proističu mnoge tematsko-motivske i idejne niti celokupnog Andrićevog dela, onda nam se knjiga Kavaljer Svetog duha nameće kao jedna od ključnih kritičkih studija o velikom piscu, pre svega zahvaljujući tumačenjima koja se diskretno i znalački kreću tananom i skrivenom linijom što povezuje piščeve najličnije sadržaje i njegovu poetiku. Gorana Raičević Žaneta Đukić Perišić rođena je u Beogradu, gde je završila osnovnu školu, gimnaziju i Filološki fakultet. Za vreme postdiplomskih studija u Lenjingradu napisala je magistarski rad Poetika sižea u „Istorijskoj poetici” A. N. Veselovskog. Studijom Lik Tome Galusa u delu Ive Andrića magistrirala je na Filološkom fakultetu u Beogradu. Doktorirala je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu tezom Tematsko-motivski, idejni i poetički aspekti Andrićevog stvaralaštva u biografskom i istorijskom kontekstu. Objavila je knjige Kavaljer svetog duha (1992), Jevrejski portreti u delu Ive Andrića (2005), Kulinarski putopisi (2008). U srpskoj periodici objavila je i niz studija iz oblasti istorije i teorije književnosti te kritičkih tekstova o savremenoj srpskoj prozi. Priredila je Andrićev nedovršeni roman Na sunčanoj strani (1994), Andrićevu putopisnu prozu Predeli i staze (2000), ljubavna pisma svetskih pisaca Anđeo iza ogledala (2001), izbor priča nagrađenih Andrićevom nagradom Priča i pričanje (2001), izbor kritičko-esejističkih tekstova Miodraga Perišića Anđeo istorije i dnevni poslovi (2004), Sabrane pripovetke Ive Andrića (2008, 2012). Prevodi sa ruskog jezika. Radi kao savetnica u Zadužbini Ive Andrića u Beogradu. Težina 0,35 кг Dimenzije 135 × 205 × 3 cm Godina izdanja 2017 Pismo ćirilica Povez tvrd Broj stranica 200 ISBN 978-86-6263-179-4 Dimenzije 135x205

Opis O autoru Dodatne informacije Pet radova okupljenih u ovoj knjizi ostavljaju utisak pune koherentnosti i celovitosti, pre svega zasnovanih na jedinstvenoj tematskoj i značenjskoj preokupaciji: topici, uzorima i delatnim modusima idealne vladavine u srpskoj srednjovekovnoj državi, kao i na prikazu nekih od ključnih ličnosti ove epohe. Posebno je zanimljiv rad o monahinji Jefimiji, koji daje iscrpan pregled mišljenja prethodnih istraživača o njenom mogućem autorstvu plaštanice iz manastira Putna i precizno obrazloženu vlastitu argumentaciju po kojoj bi ova teza mogla biti ispravna. Razrešenje zagonetke vezane za ime nepoznate vasilise Evpraksije, autorke nude pretpostavkom da je reč o Jefimijinom velikoshimničkom imenu, a, sem toga, ukazuju na sličnost veza iz Putne s poznatim Jefimijinim radovima. Proširujući vlastita istraživanja od književnoistorijskih, poetičkih, istorijskih prema širem kulturološkom kontekstu srpske srednjovekovne književnosti i objedinjujući raznorodne naučne uvide, autorke su veoma uspešno zašle u domen studija kulture što knjigu čini privlačnom za širok krug čitalaca. Iz recenzije prof. dr Ljiljane Pešikan-Ljuštanović Nataša Polovina rođena je 1980. godine u Novom Sadu. Diplomirala je i magistrirala na Odseku za srpsku književnost Filozofskog fakulteta u Novom Sadu, gde radi kao asistentkinja na predmetu Srednjovekovna književnost. Svetlana Tomin (1964) predaje Srednjovekovnu književnost na Odseku za srpsku književnost Filozofskog fakulteta u Novom Sadu. Na istom Odseku diplomirala je 1987. godine, doktorirala 2002. temom Vladika Maksim Branković u istoriji i književnosti. Objavila je desetak studija iz srpske srednjevekovne književnosti. Priredila je sledeće knjige: Stara srpska književnost, Sremski Karlovci-Novi Sad 2001; Đorđe Sp. Radojičić, Kulturno blago (Da li znate?), Platoneum, Novi Sad 2006; Đorđe Sp. Radojičić, Istorijske rasprave, Dnevnik, Novi Sad 2007. Težina 0,2 кг Dimenzije 115 × 175 × 3 cm Godina izdanja 2016 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 153 ISBN 978-86-6263-103-9 Dimenzije 115x175

Opis O autoru Dodatne informacije U knjizi Ka lepoti Jelena Pilipović posmatra slatke reči pesnikinje Sapfe, koje su sa plamenom izmešane (Plutarh iz Heroneje) i tako prati, ili, kako sama kaže, uhodi erotsko rađanje njihove lepote. I dok to čini, istim plamenom zahvaćene su i njene oči i njen duh, pa i njene reči – kao i Sapfine – postaju erotizovane i sijaju i svetle njihovim izvornim sjajem i lepotom. U približavanju (Heraklit) poeziji drevne pesnikinje, Jelena Pilipović ponesena je ovim empedoklovskim načelom: isto se saznaje istim. Ali i ovim: posmatrajući svoj predmet, mišljenje u najvišem, ekstatičkom trenutku posmatra i sebe samo. Kao i pevanje božanstvene (Alkej) Sapfe. Taj pridevak božanstven pripada i onom ko, pišući o Sapfi, može da se vine do njenih nebeskih visina. Jelena Pilipović u tome je uspela, bez sumnje. Nikola Strajnić

Opis O autoru Dodatne informacije Studija Aleksandre Popin naslovljena je upečatljivom sintagmom Vučje sunce, koja jasno markira poetski kosmos Vaska Pope i približava nas poetici jednog od najvećih srpskih pesnika do danas. Autorka, polazeći od temeljnog poznavanja celine Popinog pesništva, ali i njegove ukupne delatnosti, i poštujući najviše domete prethodnih istraživača, svojim istraživanjem dokazuje da su veliki pesnici trajno otvoreni za nova čitanja i dočitavanja i da je njihova poetika inspirativna i podsticajna i onda kad nam se učini da je o njima već „sve rečeno“. Autorka uspeva da sama, vlastitim doprinosom, dodatno osvetli odnos Popine poetike i dela prema istoriji i mitu, književnosti, alhemiji i slikarstvu. U inventivnim dočitavanjima i novim čitanjima samih osnova Popine poetike leži primarni kvalitet studije Aleksandre Popin. Iz recenzije Ljiljane Pešikan-Ljuštanović

Opis O autoru Dodatne informacije Reči jesu jače od nas. Kada god na to zaboravimo, uvek budemo kažnjeni. Reči vide i to. Reči su žive. Niču, dižu se, listaju i sazrevaju, ćute i galame. Pamćenje im niko ne može omeđiti. Promeću se kroz nas i kroz sebe. Mi postojimo u rečima. Sve se menja, u tehničkom i u tehnološkom razvoju, u pronalascima, kodovima i čipovima, ali će uvek biti u centru ono što je smišljeno i izgovoreno. Uzaludna su ubeđivanja da će se čovek toga odreći. Reč je čoveka povela na vodu. Dok ide za njom, neće biti žedan. M.V. Miro Vuksanović rođen je 4. maja 1944. godine u Krnjoj Jeli (Crna Gora). Objavio je knjige: Kletva Peka Perkova, roman, 1977, 1978; Gorske oči, pripovetke, 1982; Nemušti jezik, zapisi o zmijama, 1984; Vučji tragovi, zapisi o vukovima, 1987; Gradišta, roman, 1989; Tamooni, poeme i komentari, 1992; Moračnik, poeme, 1994; Daleko bilo, mozaički roman u 446 urokljivih slika, 1995; Semolj gora, azbučni roman u 878 priča o riječima, 2000, 2001; Točilo, kame(r)ni roman u 33 rečenice, 2001; Kućni krug, roman u koncentričnom snu, 2003; Semolj zemlja, azbučni roman o 909 planinskih naziva, 2005, 2006 (4 izdanja u 14.000 primeraka); Povratak u Ravangrad, biografske pripovesti s prologom i pismom svojih likova, 2007; Otvsjudu, četiri različite pripovetke s istim namerama, 2008; Semolj ljudi, azbučni roman u 919 priča o nadimcima, 2008; Čitanje tavanice, pripovedaka 20, 2010; Klesan kamen, ogledi i zapisi, 2011; Odabrani romani Mira Vuksanovića, I–III, 2011; Bihpolje, poratna putopisna pripovest s prologom Vladimira Ćorovića i molitvom Ive Andrića, 2013; Zmeя i volk, dvojezično izdanje na srpskom i ruskom jeziku, 2013; Danonoćnik, zapisi, komentari, izreke, male priče, pesme u prozi, esejčići, sećanja i razni osvrti, 2014. Priredio je knjige Laza Kostić u Somboru (1980), Ravangrad Veljka Petrovića (1984), knjigu razgovora Likovi Milana Konjovića (1991), Letopis Stevana Raičkovića (2007), antologijsko naučno izdanje Petar II Petrović Njegoš (2010), Srpski rječnik ili azbučni roman, književni primeri iz oba izdanja (1818, 1852), Vuka Karadžića (2012), antologiju Milovan Đilas (2013), antologiju Njegoš, dva veka, 2013; Digitalizovani Njegoš, prva izdanja Njegoševih dela (unikatno izdanje u 11 knjiga na 1.508 strana), 2013, i druga izdanja. U Ediciji Odgovori Miloš Jevtić je objavio knjigu Kaže Miro Vuksanović (Beograd, 2000) i knjigu Semolj Mira Vuksanovića (Beograd, 2011). Miloš Jevtić i Radovan Popović priredili su Knjigu o „Semolj gori” Mira Vuksanovića (Beograd, 2002). Prof. dr Dragan Koprivica autor je knjige Privatni simpozijum o „Semolj gori” (Novi Sad, 2004) i knjige o romanu Semolj zemlja Slušanje planine (Novi Sad, 2008). Na manifestaciji Pjesnička riječ na izvoru Pive priređen je 2001. simpozijum o romanu Semolj gora. Za književni rad dobio je: Nagradu „Politike” za priču (1975); Nagradu „Miroslavljevo jevanđelje” za najbolju proznu knjigu u Jugoslaviji za period 1997–2000; Nagradu za umetnost Vukove zadužbine 2000; Prosvetinu nagradu za prozu 2000; „Borbinu” nagradu za knjigu godine 2001; Nagradu za knjigu godine Društva književnika Vojvodine 2002; Nagradu „Laza Kostić” za pripovednu prozu 2005; NIN-ovu nagradu kritike za najbolji roman na srpskom jeziku u 2005; Nagradu „Meša Selimović” za najbolju knjigu na srpskom jeziku u 2005; Zlatni hit liber 2006; „Statuetu Branka Radičevića” Brankovog kola 2010. i Povelju za životno delo Udruženja književnika Srbije (2012). Dobio je Vukovu nagradu (2004), republičke nagrade: „Milorad Panić Surep” (1996), „Zapis” (2007), „Đura Daničić” (2009), „Stojan Novaković” (2012) i „Janko Šafarik” (2014). Na predlog Odeljenja jezika i književnosti izabran je za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti 5. novembra 2009. Težina 0,3 кг Dimenzije 130 × 205 × 3 cm Godina izdanja 2015 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 176 ISBN 978-86-6263-077-3 Dimenzije 130x205

Opis O autoru Dodatne informacije U svojim neobično kompetentnim komparatističkim analizama, Biljana Dojčinović sve predstavljene autorke i autore posmatra kao integralne pojave modernizma u dijaloškom odnosu. Vešto prepoznaje sličnosti koje su drugi istraživači propustili da primete – po pitanju žanra, strukture, naracije i tematike – između geokulturno međusobno udaljenih književnosti, prevrednujući samim tim doprinos srpskih autorki razvoju modernizma. Iznenađujuća poređenja dela poput Izlet na pučinu Virdžinije Vulf i Nove Jelene Dimitrijević, ili Među zidovima Milice Janković i Dnevnik gospođice Sofi Ding Ling, otkrivaju nam se kao zanimljiva i sveža. Rezultat toga je knjiga koja slama uobičajene sheme mišljenja i pokazuje širok spektar raznorodnosti modernizma kao polisistema. Magdalena Koh

Opis O autoru Dodatne informacije Ogledi i dnevnički zapisi Slavka Gordića imaju za svoj predmet savremenu srpsku književnost i naš književni život, kao i njihovo šire kulturno, nacionalno- istorijsko i civilizacijsko okružje. U prvom delu knjige rasvetljena su neka opštija obeležja naše novije poezije i proze, uočena u individualnim i grupnim opredeljenjima i ostvarenjima nekoliko desetina autora različite naraštajne pripadnosti i poetičko-tematske usmerenosti. Uz ove grupne portrete, u prvoj deonici knjige nalazimo i tri markantno ocrtana profila izrazitih intelektualno-kreativnih individualnosti (Sv. Velmar Janković, P. Palavestra, V. Čojanović). Drugi deo knjige čini dvadeset subjektivnije into- niranih zapisa, s povodima iz tekućeg kulturnog i opšteg života. Smisao krize – i krizu smisla – prepoznajemo kao motivacijsko i tragalačko ishodište ovih kratkih eseja. Njihovi junaci su Njegoš i Lalić, na putu kroz istorijska i književna (ne)vremena, poneki glasoviti svedok i akter rata i komunističke revolucije i, u najvećem broju, pesnici našeg doba, od S. Rakitića, Lj. Simovića i T. Kragujević do D. Aleksića i T. Marinkovića. U nekoliko navrata, mahom u komparativnom ključu i kontekstu, autorovu pažnju privlače i moderni strani pisci, poput Š. Hinija, P. Ostera, O. Pamuka i A. Kozlove. Neposredan, žustar i neretko polemičan, Gordićev pristup raznorodnim temama najčešće, međutim, uključuje i analitičko-interpretativnu skrupuloznost i metodičnost. Upravo u toj sprezi zanosa i discipline kao da razaznajemo ključno razlikovno obeležje ove esejistike.

Opis O autoru Dodatne informacije Komparativna književnost je rođena na Sorboni 1829. godine iz predavanja A. F. Vilmena. Srpska komparativistika je imala svoje početke u predavanjima Matije Bana o „prispodobljenoj književnosti“ 1852. godine na beogradskom Liceju. Puni procvat doživela je srpska komparativistika u XX veku. U knjizi Komparativni kvartet autor u četiri ogleda predstavlja četvoricu najuglednijih srpskih komparatista: M. Ibrovca, D. Živkovića, Z. Konstantinovića i D. Nedeljkovića, koji su podigli srpsku i jugoslovensku nauku do evropskih i svetskih visina. Miodrag Radović rođen je 1945. godine u Kamenjači kod Trstenika. Osmogodišnju školu završio je u Trsteniku, a gimnaziju u Kruševcu. Na Filološkom fakultetu u Beogradu (grupa za Opštu književnost sa teorijom) diplomirao je 1968. Magistrirao je sa temom „Funkcija snova u romanu Zločin i kazna F. M. Dostojevskoga” (1976), a doktorirao sa temom „Poetika Laze Kostića i njeni izvori u zapadnoevropskim književnostima” (1980). Kao stipendista francuske vlade završio je postdiplomske studije u Evropskom univerzitetskom centru u Nansiju (1969–1970). Bio je i stipendista Humboltove fondacije u Minhenu i Hajdelbergu. Kao bibliotekar radio je u Biblioteci Matice srpske (1970–1972). Kao lektor, predavač i profesor radio je na univerzitetima u Lionu, Renu, Banjaluci, Nikšiću, Frankfurtu na Majni i Novom Sadu. Realizator je ideje o osnivanju Katedre za komparativnu književnost na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Autor je više knjiga, priređivač zbornika i antologija i prevodilac sa francuskog i nemačkog jezika. Objavljene knjige: Poetika snova Dostojevskoga, Vrnjačka Banja, 1978; Luj Vensan Toma, Antropologija smrti (prevod sa francuskog u saradnji sa Zoranom Stojanovićem), Beograd 1980; Laza Kostić i svetska književnost, Beograd, 1983; Umetnost tumačenja poezije (zbornik), priređen u saradnji sa Draganom Nedeljkovićem, Beograd, 1979; Književna aksiologija, Novi Sad, 1987; Vilhelm Jensen, Gradiva (prevod sa nemačkog), Sremski Karlovci, 1992; Oslovljeni svet ili čarobna reč Raška Dimitrijevića, Novi Sad, 1998; Liber amicorum (zbornik u počast ak. Radomiru Ivanoviću), Novi Sad, 2001; Pčela i med u cvetniku svetske i srpske poezije (antologija, u saradnji sa Nikolom Strajnićem), Banja Luka, 2002; Lijepo li ova knjiga čita (studije i ogledi), Novi Sad, 2001; Književna retorika danas (zbornik), Beograd, 2008; David I. Goldstejn, Dostojevski i Jevreji (prev. M. Radović), Novi Sad, 2010; Pregledni rečnik komparatističke terminologije u književnosti i kulturi (uredio u saradnji sa Bojanom Stojanović Pantović i Vladimirom Gvozdenom), Novi Sad, 2011. Težina 0,7 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2014 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 148 ISBN 978-86-6263-070-4 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije Studija Hijazam i hipostaza predstavlja u pet tematskih grupa nekoliko domaćih i nemačkih pisaca i njihovih odabranih dela, Slobodana Šnajdera i Getea, Encensbergera i Popu, Vagnera i P. Miloševića, Kelera i Andrića, T. Mana i Andrića, Šopenhauera i L. Kostića, dok je završnica posvećena Nolitovoj biblioteci Orfej i Helderlinu i Novalisu. Studija se otvara faustovskom temom počev od „knjige za narod“ iz 16. veka pa sve do Doktora Faustusa i Hrvatskog Fausta, a sa druge strane mitska simbolika vuka biva osvetljena u Vučjoj soli, Prstenu Nibelunga, Aski i vuku, Vujičić blues-u. Zatim slede interpretacije „zavičajnih“ dela, Miloševićevog romana Mi že Sentandrejci, Ćopićevih priča i Soviljevih slika o Grmeču, pa Andrićeve višegradske pripovetke Anikina vremena uporedo sa Kelerovom novelom o ciriškom minezengeru Hadlaubu. U središnjem triptihu analiziraju se Manov mitski roman Josif i njegova braća i Andrićeva priča Prokleta avlija. U četvrtom delu studije reč je o osnovnom načelu u Šopenhauerovom spisu Svet kao volja i predstava i o načelu ukrštaja, ili hijazme, u teorijskim radovima Laze Kostića, što je svoje praktično ostvarenje našlo u istoimenoj stilskoj figuri koju je srpski poeta usadio u poslednju strofu pesme Santa Maria della Salute. Drugi pojam iz naslova knjige, hipostaza, osvetljen je na samom kraju kroz Novalisove distihe u formi heksametra, koji istovremeno spadaju i u njegovu liriku i u njegove teorijske fragmente.

Opis O autoru Dodatne informacije Međunarodna naučna konferencija o književnom delu Lasla Vegela održana je 24. i 25. maja 2018. godine u Novom Sadu na Filozofskom fakultetu u organizaciji izdavačke kuće Akademska knjiga. Konferencija je otvorena esejom Đerđa Konrada „Pitaj, čitaj Lasla Vegela, nećeš se pokajati” koji je napisao za taj događaj, ali samoj konferenciji nije mogao prisustvovati. Na konferenciji su učestvovali: Vladislava Gordić Petković, Šandor Radnoti, Vladimir Arsenić, Erika Bence, Marko Špadijer, Mića Vujičić, Đorđe Krajišnik, Mile Stojić, Gordana Draganić Nonin, Aleksandra Bosnić Đurić, Slobodan Šnajder, Teofil Pančić, Đerđ Serbhorvat. Radove koje su učesnici izložili na konferenciji donosimo u zborniku Drugost Lasla Vegela. Nema podataka Težina 0,3 кг Godina izdanja 2019 Pismo latinica Povez broš sa klapnama Broj stranica 188 ISBN 978-86-6263-233-3 Dimenzije 135x205

Opis O autoru Dodatne informacije Umesto teorije književnosti potreban nam je razborit govor o književnosti, sakralan i euharistički, govor koji dok tumači jedno književno delo čuva njegov transcendentalni karakter, ne posežući za praznom ekonomijom formulâ i ograničavajućim matricama sistema. Potrebno nam je sakralno razumevanje književnosti koje podrazumeva – na izgled tautološki – da je književnost književnost, te da nema pneumatičke razlike između tvorca književnog dela i njegove reči i Tvorca reči i stvari. Svaki čitalac je jednak tvorcu dela pred svakim književnim delom. Teorijski sistemi razvijeni u doba scijentizma u humanističkim disciplinama sredinom 20. veka pokazuju se uglavnom kao prazan hod u životu svake discipline. Oni ne raspolažu mogućnošću da predmet svoje pažnje unutar svoga govora o njemu – u ovom slučaju samu književnost – transcendiraju. U tome leži crux književnoteorijske samolaži i uobraženosti. Ona pripada, u pogledu činjenice ko je sprovodi, filosofskim žurnalistima, novim retoričarima strukturalizma i poststrukturalizma, pastišnim scenaristima izučavanja književnosti na Univerzitetu, praktičarima mističnog sekundarnog diskursa, konsekvantnim nihilistima izvornog humaniteta. Knjiga Protiv književne teorije upravo govori o njima i o tome.

Opis O autoru Dodatne informacije U istoriji srednjovekovne grčke književnosti žene pisci predstavljaju retke izuzetke. Stoga nije neobično što su ličnost i delo Kasije, monahinje iz XI veka, izazivali tako snažan utisak na potonja pokoljenja da se oko nje, baš kao i oko pesnikinje Sapfo nekih petnaest vekova ranije, ispleo veo legende. Da svoje istaknuto mesto među vizantijskim pesnicima nije stekle nezasluženo, svedoči činjenica da je njena poezija još uvek u liturgijskoj upotrebi u pravoslavnoj crkvi. U savremeno doba, ponovo probuđeno interesovanje za Kasiju poklapa se sa počecima vizantijske filologije kao nauke. Već joj je začetnik ove naučne discipline, legendarni minhenski profesor Karl Krumbaher, krajem XIX veka posvetio obimnu studiju, a od tada je njeno mesto analizirano u desetinama naučnih radova i monografija. U našoj nauci Kasija je dobila svog idealnog tumača u ličnosti mr Koste Simića, koji je, opremljen mnogostranom i filološkom erudicijom, njenu poeziju osvetlio iz više uglova. Neizbežna suvoparnost jezičkog izraza naučne studije ublažena je nadarenim i nadahnutim, ali istovremeno filološki pedantnim i akribičnim, prevodom celokupnog autentičnog Kasijinog opusa. Svaki kanon ili stihira propraćeni su obimom i učenim komentarom, zasnovanim na dobrom poznavanju kako izvora, tako i sekundarne literature. Već sam njihov spisak predstavlja dragocenu informaciju za svakog budućeg ispitivača i komentatora Kasijinog pesničkog dela. Značajan originalni naučni doprinos predstavlja autorova analiza staroslovenskih prevoda Kasijine poezije, brižljivo i minuciozno izvedena.

Opis O autoru Dodatne informacije Pozivajući se na uvide u savremene teorije žanrova i naratologije, Kristina Stevanović raspravlja o književnom žanru kao dinamičnom entitetu, koji se mora proučavati kako u sinhronoj, tako i u dijahronoj ravni. Upravo u eposi srpskog modernizma i avangarde dolazi do potpune destabilizacije odnosno raslojavanja postojećih međužanrovskih odnosa, istina različitog intenziteta, što se odnosi i na kratku prozu Rastka Petrovića. Stoga autorka svoju metodološku poziciju zasniva na analizovanju žanrovskih svojstava onih autora i autorki (Sekulić, Vinaver, Crnjanski, Krakov, Vasić, Marković, Nastasijević) čija se kratka proza artikulisala u dosluhu sa aktuelnim evropskim tendencijama. Autorka otvara i jedno novo i neistraženo područje Rastkove poetike čitajući njegovu kratku prozu iz perspektive ženskog pisma, odnosno rodne perspektive. Konstrukcija muškosti/ženskosti, odnosno pola/roda u prozi Rastka Petrovića pokazuje se kao jedna dinamična, nestabilna i fluidna kategorija, što ukazuje i na težnju ka ukidanju binarne strukture plodnosti i transrodno oblikovanje teksta. (Iz recenzije Bojane Stojanović Pantović)

Opis O autoru Dodatne informacije Povodom stogodišnjice smrti velikog ruskog pisca Lava Nikolajeviča Tolstoja, u knjizi Tolstoj i smrt, Vitomir Vuletić govori o Tolstojevom viđenju života i smrti i njihovom odnosu. To je pitanje o kome je čitavog života razmišljao Tolstoj. On je mislilac koji poriče postojanje smrti, ali i mislilac koji oseća strah od smrti. Za takvu prirodu kao što je bio Tolstoj ništa nije moglo biti stalno sem nemira i traganja. Četiri godine pred smrt Tolstoj će reći: Svaki čovek, svako biće samo je jedna tačka usred beskonačnog vremena i beskrajnog prostora. Tako sam i ja, Lav Tolstoj, vremenski ograničeno ispoljavanje Tolstoja, Volkonskih, Trubeckih, Gorčakova… Tolstoj beži u smrt i time miri sve svoje krajnosti. I potvrđuje večnost i neuništivost života.

Opis O autoru Dodatne informacije Ovo je knjiga koja spada u kategoriju tzv. vodiča za čitaoce. Pošavši od pretpostavke da se čitaoci Dnevnika o Čarnojeviću, Crnjanskovog romanesknog prvenca, suočavaju sa nekim teškoćama (ime glavnog junaka kao i detalji vezani uz hronotope u kojima se radnja pojedinih delova romana odvija), autorka ove knjige pokušava da ih razreši i tumači. Pri tom se oslanja na komentare i intervjue samog pisca, ali pre svega polazi od teksta Dnevnika u koji je dva puta posle prvog izdanja 1921. Miloš Crnjanski unosio ispravke (1930. i 1966. godine). Osim informacija o ispravkama, čitalac će dobiti i osnovne podatke o istorijskim ličnostima i mestima koja se u Dnevniku pominju, ali će mu biti ponuđen i predlog tumačenja pomenutih spornih pitanja vezanih za ovaj roman. Gorana ( Krkljuš ) Raičević, rođena u Novom Sadu gde živi i radi. Osnovne studije Srpske i opšte književnosti završila na Univerzitetu u Novom Sadu, a postdiplomske na Univerzitetu u Beogradu. Radi na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, gde kao redovni profesor predaje Književnost srpske moderne, Književnost srpske avangarde, Poetiku Miloša Crnjanskog, Poetiku Ive Andrića i Savremene književne teorije. Urednica je u izdavačkoj kući „Akademska knjiga“. Prevodi sa engleskog jezika. Proučava srpsku književnost devetnaestog i dvadesetog veka i prevodi sa engleskog i francuskog jezika. Prevela je knjige: Anatomija kritike (2007) Nortropa Fraja i Veliki lanac bića (2014) Artura Lavdžoja. Autorka je knjiga: Čitanje kao kreacija (1997), Laza Lazarević – Junak naših dana (2002, 2007), Eseji Miloša Crnjanskog (2005), Drugi svet (2010), Krotitelјi sudbine: o Crnjanskom i Andriću (2010), Komentari „Dnevnika o Čarnojeviću“ (2010). Autor je desetine radova u domaćim i stranim naučnim časopisima i publikacijama. Težina 0,3 кг Dimenzije 110 × 175 × 3 cm Godina izdanja 2010 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 197 ISBN 978-86-86611-51-2 Dimenzije 110x175

Opis O autoru Dodatne informacije Danilo Kabić se već osvedočio kapitalnim delom Dostojevski – leksikon likova kao odličan znalac stvaralaštva ovog klasika. Istovremeno on je ispoljio dar prvorazrednog leksikografa. Novi radni podvig ovog obrazovanog i darovitog književnog radnika Čitanje Dostojevskog. Samoubistvo ispoljava sve odlike njegove prethodne knjige: duboko uranjanje u problematiku, odlično poznavanje literature o ovom svetskom klasiku, smisao za sistematizaciju i preciznost u predstavljanju građe. Uz tekst o Dostojevskom i pregled „Evropska civilizacija i samoubistvo“ knjiga sadrži šest posebnih odeljaka: „Samoubistvo smernih“ (Marija Borisova, Krotka, Lakej Filip i gluva devojčica, Matrjoša i Dečak samoubica); „Samoubistvo zbog gordosti“ (Olja); „Katarzičko samoubistvo“ (Svidrigajlov, Stavrogin, Smerdjakov); „Logičko samoubistvo“ (sjajan primer Kirilova); „Samoubistvo iz dosade“ (Liza Hercen); „Pokušaj samoubistva kao katarza“ (Andrej Versilov, Rodion Raskoljnikov, Ipolit Terentjev, Smešni čovek); „Iz Dnevnika 1876“. Ovako sistematizovana građa ubedljivo ukazuje na dominantnu odliku umetnosti Dostojevskog – beskrajnu uznemirenost, krajnju neurotizovanost ovog stvaraoca, koji na neobično upečatljiv način iskazuje svoj nemir u likovima koje stvara.