Danilo Kiš Izabrana dela 1-6 komplet Izabrana dela Danila Kiša -Mansarda 124 strane. -Rani jadi 120 strana. -Bašta, pepeo 243 strane. -Peščanik 348 strana. -Grobnica za Borisa Davidoviča 181 strana. -Enciklopedija mrtvih 240 strana. BIGZ, Beograd, 1990. Tvrd povez, zaštitni omot, 21.5 cm Stanje Veoma dobro kao novo!!

Sigmund Frojd je bio austrijski lekar i psihijatar, osnivač psihoanalize. Rođen je u Frajbergu, u Moravskoj. Obrazovan u Beču, gde je studirao medicinu. U Parizu je studirao kod Šarkoa, u periodu od 1885-1886. Komplet sadrži sledeće naslove: – Autobiografija – Iz kulture i umetnosti – Nova predavanja za uvod u psihoanalizu – Tome i tabu – O seksualnoj teoriji – Uvod u psihoanalizu – Psihopatologija svakodnevnog života – Tumačenje snova 1 – Tumačenje snova 2 – O snu

SARAJEVO - 1935 - 463 STRANE + MAPA I KARTA VASOJEVIĆA KAO DODATAK NA KRAJU KNJIGE. HRBAT OJAČAN. NA NASLOVNOJ STRANI POTPIS I ADRESA BIVŠEG VLASNIKA KNJIGE.

stanje kao na slikama fali samo poslednji list sadržaja, tekst i ilustracije su tu. uz asistenciju knjigovesca mogao bi biti lep primerak extra retko u ponudi 1930 Soko Kraljevine Jugoslavije je bila jedinstvena viteška organizacija na principima sokolskog pokreta, čiji je cilj bio fizičko i moralno vaspitanje jugoslovenskih državljana. Osnovan je početkom decembra 1929.[1] Slovenački član Sokola Boris Gregorka. Muška sokolska kapa sa srpskom kokardom. Ženska sokolska kapa. Uvod uredi Osnivanje u Češkoj uredi Sokolstvo kao ideologija i kao društveni nacionalni pokret je nastalo polovinom 19. veka na teritoriji Austrijskog carstva. U krugovima češke buržoazije razvila se ideja o stvaranju jedne panslovenske države. Ističući svoju pripadnost velikoj slovenskoj zajednici, u želji da se odvoje od Austrijske carevine i pruže otpor germanizaciji, češki intelektualci, na čelu sa Miroslavom Tiršom, materijalno potpomognuti sredstvima češkog veletrgovca Jandrika Fingera, osnovali su 1862. godine „Gimnazijsko društvo praško”, iz koga je izrastao Sokolski pokret, sportskog karaktera, ali sa ideološkom suštinom da će ugušiti i pobediti „zlo samo onaj narod čiji članovi budu telesno i moralno krepki”.[2] Dodatak imenu društva „Sokol”, nastao je na predlog Tiršovog bliskog saradnika Emanuela Tonera, kome se dopala simbolična predstava najboljih osobina junaka u obliku ptice sokola, kakvu je upoznao u srpskim epskim narodnim pesmama, koje je sakupio i objavio Vuk Karadžić i koje su u drugoj polovini 19. veka imale veliku popularnost u Evropi.[3] Godine 1868. Tirš je izdao „Temelje telesnih vežbi”, u kojima je zajedno sa svojim saradnicima, češkim filozofima, izradio gimnastičku terminologiju. Naredne 1869. nastalo je i „Gimnastičko društvo za gospođe i devojke”. Iste godine je nastao Češki sokolski savez, a zatim i stručni časopis „Soko”.[4] Sokolski gimnastički sistem su činili njegova organizacija, ideologija, sokolska vaspitna metodika, stručni kadrovi, sokolska prosveta i sokolska stručna štampa.[5] Pokret se proširio i na druge slovenske teritorije, zapadnoevropske zemlje i SAD.[2] Slovenija uredi Među Južnim Slovenima, sokolske principe, kao kod Čeha su najpre 1862. godine prihvatili u Sloveniji, osnivanjem društva „Južni Sokol”, u Ljubljani, a čija su pravila prihvaćena tek neredne 1863. godine. Tadašnje vlasti su zabranile rad ovog društva. Već 1868. osnovano je novo „Telovadno društvo Sokol”, zatim „Žensko telovežbeno društvo” (1901), „Slovenačka sokolska zvezda” (1905) „Sveslovenska sokolska zvezda” (1908).[6] Hrvatska uredi Hrvati su sokolsku ideju prihvatili par godina nakon Slovenaca. Ideja o osnivanju sokolskog društva je potekla od članova pevačkog društva „Kolo”. U Zagrebu je 1867. osnovano odeljenje za gimnastiku, pod nazivom „Hrvatski soko”, a osnivač i vođa je bio Franjo Hokman. Od 1878. je izlazio mesečni časopis „Sokol”, koji je izdavan narednih godinu dana. U Zagrebu je 1884. sagrađena sokolana. Nakon toga je započeo brži razvoj sokolstva na teritoriji Hrvatske današnje, osnovani su „Primorski soko” i Savez hrvatskih sokolskih društava na Sušaku (1904), Sokolsko društvo „Dubrovnik” u Dubrovniku (1904), „Srpski soko” u Zagrebu (1905).[7] Bosna i Hercegovina uredi Plakat povodom drugog spleta krajiških sokola i pobratima u Banjoj Luci, 1918 U Foči je 1883. Risto Jeremić, tada student medicine, osnovao srpsko sokolsko društvo, čiji je cilj bio fizičko i moralno uzdizanje u borbi protiv alkoholizma. Austrougarske vlasti su ga odmah zabranile i uništile sprave za vežbanje. Tek deset godina kasnije osnovani su viteško društvo „Obilić” u Mostaru (1903), zatim Društvo „Dušan Silni”, u Sarajevu (1906), „Srpsko sokolsko društvo” u Tuzli (1908) i Srpska sokolska župa bosanskohercegovačka u Sarajevu (1910).[8] Godine 1909. pesnik Osman Đikić je osnovao „Muslimanski soko”, sa ciljem da se muslimanska omladina odvoji od hrvatskog sokola, anacionalnog karaktera. U Tuzli je društvo nosilo naziv „Islamski soko”. Na Sveslovenskom sletu u Pragu 1912. muslimani su učestvovali pod zastavom Kraljevine Srbije.[6] Vojvodina uredi Gimnastika u Vojvodini započela je da se razvija nakon osnivanja Društva za jahanje, veslanje i gašenje požara (1872). Dve godine nakon toga je oformljen „Srpski soko”. Nastava gimnastike u Vojvodini je postala obavezan predmet u Srpskoj velikoj gimnaziji u Novom sadu 1875. godine. U Vršcu je 1878. osnovano gimnastičko društvo, „Venac, koje je kasnije preimenovano u „Srpski soko”, a zatim su osnovana i sokolska društva u drugim mestima u Vojvodini. Na inicijativu lekara Laze Popovića, osnovan je „Srpski soko” u Sremskim Karlovcima 1905. godine, koje je 1905. počelo sa aktivnijim radom. Godine 1906. osnovana je Fruškogorska župa, sa centrom u Sremskim Karlovcima. Nakon njihovog učešća na Hrvatskom svesokolskom sletu u Zagrebu, uspostavili su čvršću vezu sa ostalim sokolima, osnovali su sokolsku biblioteku sa arhivom, a zatim i list „Srpski Soko”.[9] Patrijarh srpski Georgije Branković je kupio za sokolanu jednu od najlepših kuća u Sremskim Karlovcima. Laza Popović je uspeo da objedini srpsko sokolstvo u jedan savez, ali pošto je njegov rad bio otežan zbog austougarskih vlasti, centar srpskog sokolstva je prebačen u Beograd. Laza Petrović je ugasio časopis koji je izdavan u Sremskim Karlovcima, i u Beogradu je 1911. pokrenuo „Srpski Sokolski glasnik”. U sokolske vežbe je uvrstio i srpske narodne junačke igre.[10] Makedonija uredi Na teritoriji Južne Srbije odnosno Makedonije sokolstvo je započelo osnivanjem društva „Dušan Silni” (1908).[7] Srbija uredi U Kneževini Srbiji, u Beogradu Steva Todorović je na inicijativu svojih učenika, osnovao Prvo srpsko društvo za gimnastiku i borenje.[11] 1857. godine. Po nastavnom planu koji je nosio naziv „Raspored predmeta za muške i ženske osnovne škole i uputstvo kako će se predavati”, koji je donet Zakonom od 17. septembra 1871. godine uvedeno je obavezno telesno vežbanje u sva četiri razreda osnovnih škola,[11] a Ukazom ministra prosvete u Srbiji je fiskultura postala obavezan predmet u srednjim školama školske 1878/1879. godine. Fizičko vaspitanje su tada propagirali oficiri, često u ulozi nastavnika, koji su u tu svrhu obučavani na posebnim kursevima.[12] Sokolsko društvo iz Mokranja kod Negotina Prednjački zbor u Negotinu 1931. godine Nastavak rada prvog društva koje je osnovao Steva Todorović, osnivanje velikog gimnastičkog društva za decu i omladinu, sa centralom u Beogradu i ograncima u većim gradovima Srbije predložio je Vladan Đorđević. Tako je 1882. osnovano „Prvo beogradsko društvo za gimnastiku i borenje”,[13] a u narednih desetak godina su osnovana društva u mnogim gradovima Srbije.[13] Vojislav Rašić, koji je imao prilike da se upozna sa radom prvog češkog gimnastičkog društva, predložio je da se beogradskom društvu doda naziv „Soko”,[13] pa je društvo 1892. dobilo naziv „Beogradsko gimnastičko društvo Soko”. Ovo društvo se uključilo u sokolski pokret, ali je radilo po švedskom gimnastičkom sistemu. Iste godine Rašić je osnovao Beogradsko gimnastičko društvo „Dušan Silni ”, koje se više oslanjalo na srpsku prošlost. Odnosi između dva beogradska društva su bili jako loši, a borba se vodila preko štampe. Na predlog zaštitnika oba društva, princa Đorđa, kao i pod uticajem Jozefa Šajnera, starešine Češke sokolske zajednice u Pragu, ova dva društva su se ujedinila u Savez srpskih sokolskih društava „Dušan Silni” na Cveti 1908. godine. Sokolski pokret u Kraljevini Srbiji, u to vreme jedinoj nezavisnoj zajednici slovenskih naroda, povezao se od tada sa Sokolima u Pragu, Vojvodini, Bosni i Hercegovini, Pomorju, Sloveniji, Hrvatskoj, Slavoniji, Krajini i Dalmaciji.[14] Orkestar Sokolske čete Negotina 1931. godine Vlada Kraljevine Srbije, posebno ministar prosvete Ljubomir Jovanović, kasnije osnivač Župe Beograd, pridavali su veliki značaj sokolskom pokretu u prvoj deceniji 20. veka.[14] Nakon svesokolskog sleta u Pragu 1907. godine, na kome su prisustvovali i delegati iz Kraljevine Srbije, Ministarstvo prosvete Kraljevine Srbije je uputilo zahtev sokolskoj opštini u Pragu, da pošalje svoje „prednjake” (članove osposobljene da obučavaju druge), koji bi u Srbiji širili sokolske ideje i radili na fizičkom vaspitanju. Devetorica prednjaka su iz Praga došli u Srbiju 1911. godine i raspoređeni u Beograd, Valjevo, Kragujevac, Kruševac, Niš, Pirot, Požarevac, Užice i Šabac.[12] Tokom Aneksione krize, Sokoli su optuživani za velikosrpsku propagandu.[7] Oko 1912. Srpski Sokoli su se organizovali u župe: Fruškogorska u Sremu, Dalmatinsku, Krajišku, Savez srpskih sokolskog društva „Dušan Silni” u Srbiji, i bosanskohercegovačku. Nakon sleta u Zagrebu 1911. su istupali zajedno pod istom sokolskom zastavom i organizovali u Sveslovenski sokolski savez.[6] Osnivanje uredi Uoči Prvog svetskog rata, 18. juna 1914. godine u Zagrebu je održan tajni sastanak predstavnika tadašnje Slovenačke sokolske Zvezde, Hrvatskog Sokolskog saveza i Srpskog sokolskog Saveza.[15] Kao predstavnik srpskih sokola iz Srbije, Đura Paunković je na ovom sastanku održao značajan govor, u kome je predložio da se osnuje jedan Jugoslovenski sokolski savez, koji bi obuhvatao sve Južne Slovene, bez obzira da li žive u Srbiji, Austrougarskoj ili Bugarskoj.[16] Nakon rasprave, predlog je jednoglasno usvojen.[16] Ujedinjenje je trebalo da se proklamuje na prvom Jugoslovenskom sokolskom sletu u Ljubljani predviđenom za Vidovdan, deset dana kasnije, kada bi se dogovorili i o zajedničkim kostimima, vođama, sedištu saveza. Austrougarske vlasti, verovatno saznavši za zakazani slet su zabranile dolazak srpskih Sokola iz Srbije, zbog čega je odlučeno da se slet ne održi, mada slet se najverovatnije ne bi ni održao zbog Sarajevskog atentata, kao i ratnih događaja koji usledili.[16] Nakon Prvog svetskog rata i stavaranja Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, ponovo su se sastali predstavnici plemenskog sokolstva, na sednici od 26. januara 1919. u Zagrebu, na kojoj je ostvarena odluka o ujedinjenju u Sokolski Savez Srba Hrvata i Slovenaca, doneta još na tajnom sastanku 18. juna 1914, što je zatim svečano proglašeno na Vidovdan iste 1919. godine, na sokolskom saboru u Novom Sadu.[15] Naredne 1920. godine savez je promenio ime u Jugoslovenski sokolski savez.[7] Nakon uvođenja diktature, donet je Zakon o osnivanju Sokola Kraljevine Jugoslavije”.[17] Za starešinu je izabran prestolonaslednik Petar II Karađorđević, a njegovi zamenici su bili Engelbel Gangl i Đura Paunković.[17] Prema tom zakonu sva postojeća društva morala su da se ujedine ili bi u suprotnom bila ukinuta. Kralj Aleksandar je sokolstvo uveo u državne institucije, školu i vojsku, a praktično čitava državna administracija imala je za cilj širenje jugoslovenstva kroz sokolstvo.[17] Savez je postao član saveza „Slovenskog sokolstva” i Međunarodnog gimnastičkog saveza.[17] Organizacija uredi Sokolski dom u Zrenjaninu, delo arhitekte Brašovana Cilj Sokola je bio da podiže telesno zdrave, moralno jake i nacionalno svesne državljane Kraljevine Jugoslavije, a sve to uporednim vaspitanjem tela i duše po odomaćenom Tiršovom sokolskom sistemu.[18] Član Sokola je mogao biti svaki „dorastao i neporočan“ državljanin, a postojala su i deca sokoli i sokolski priraštaj. Na teritoriji Kraljevine Jugoslavije postojalo je šest nivoa sokolske organizacije[19]: Savez — vrhovni organ na nivou države, podređen Ministarstvu za fizičko vaspitanje naroda. Udruživala je sve sokolske župe Kraljevine Jugoslavije, a njeno sedište je bilo u Beogradu.[20] Župa — udruživala je više sokolskih društava i imala je sedište u privrednom i kulturnom centru regiona Društvo — osnovna mesna organizacija koja je neposredno vršila odgajivanje svih sokolskih pripadnika svoga područja. Obično je obuhvatalo jedan grad sa okolnim selima Četa — obično u seoskim sredinama Bratstvo — najmanje 6 članova Povereništvo — najmanje 3 člana Sokolskim društvom je upravljala društvena uprava, koju su činili, starešina društva, njegov zamenik, predsednik prosvetnog odseka, načelnik i načelnica, 5—10 članova i njihovih zamenika i 3—5 revizora računa i njihovih zamenika. Sokolskom župom je upravljala uprava župe, koja su činili, starešina, njegov zamenik, predsednik prosvetnog odbora, načelnik i načelnic, sekretar, blagajnik, 5—10 članova i njihovih zamenika i 5 revizora i njihovih zamenika.[21] Sokolski savez uredi Sokolskim savezom je upravljala Uprava koju su činili starešina, pet podstarešina, načelnik, načelnic, po tri njihova zamenika, predsednik prosvetnog odbora, 15—25 članova i 7—11 njihovih zamenika i 5—7 revizora i njihovih zamenika. Upravu Sokolskog saveza je imenovao i razrešavao ministar prosvete i ministar vojske i mornarice u saglasnosti sa predsednikom Ministarskog saveta. Starešina Sokolskog saveza je bio naslednik prestola Petar Karađorđević. Starešina i Uprava su upravljali celokupnim radom Sokola Kraljevine Jugoslavije i predstavljali celokupno sokolstvo. Savetodavni organi za proučavanje i rešavanje načelnih pitanja bili su: Glavna skupština, Odbor delegata župa i Odbor načelnika župa.[22] Program Sokolske Petrove petoljetke je sprovođen u periodu koji se trebao završiti kraljevim sticanjem punoletstva 6. septembra 1941.[23] Sokolane uredi Sokolana je prostorija u kojoj se redovno održavaju vežbe članova društva. Kao glavno stecište članova, trebalo je da obezbedi mogućnost vežbanja i u zimskim uslovima, bez opasnosti po zdravlje. Još na samom početku sokolskog pokreta su uspostavljena određena pravila za izgradnju sokolana. Sokolane je trebalo da budu dovoljno prostrane, tako da svaki vežbač ima 4–5 m². Osim toga sokolane su bile površine najmanje 54 m² i visine 4–5 m.[24] Za letnje mesece predviđena su vežbališta na otvorenom. Pod vežbališta je pravljen od nabijene zemlje, drveta ili nasipanog peska na dubinu 30–40 cm.[24] Bilo je poželjeno da u sokolani postoje i prostorije za presvlačenje i kupališta za tuširanje.[24] Vremenom su u prioritetne sokolske građevine uvršćena i sletišta. Prilaz sletištu je morao da ima dobrar raspored ulaza, tako da se učesnici mogu podeliti od gledališta, pre ulaza u sletište, a na ulazu u zbiralište razdeliti na muške i ženske učesnike.[25] Sokolski objekti su bili izuzetno popularni i predstavljali su ideale panslovenskog kulturnog i sportskog pokreta. Na teritoriji Kraljevine Jugoslavije je izgrađeno preko 150 sokolskih objekata. Na teritorijama sa srpskom većinom građeni su objekti sa elementima moravskog stila inspirisani arhitekturom iz 14. i 15. veka, u Sloveniji neogotička remniscencija, kao dom u Taboru, dok je u Makedoniji preovlađivao orijentalni stil. Sredinom četvrte decenije 20. veka, pod uticajem moderne, objekti su izgubili folklornu dekoraciju i postali su funkcionalnalniji.[26] Jedan od najznačajnijih graditelja sokolskih domova je bio Momir Korunović.[26] Bio je nadzorni arhitekta na svim sokolskim domovima u Jugoslaviji i predsednik građevinsko-umetničkog odseka Saveza Sokola Kraljevine Jugoslavije. Izradio je projekte za dvadeset sedam od čega je realizovano šesnaest projekata, među njima sokolski domovi u Prokuplju, Avtovcu, Visokom (1935), Jagodini (1935), Staroj Pazovi (1931), Loznici (1931), Bijeljini (1929), Uroševcu (1929), Užicu, Kumanovu (1931), Sokolsku vežbaonicu pri Drugoj muškoj gimnaziji u Makedonskoj ulici (1924), Sokolsko sletište - drveni stadion za Svesokolski slet (1930), Sokolski dom na Čukarici (1934), „Matica” u Deligradskoj ulici (1935) u Beogradu.[26] Značajan arhitekta sokolskih domova je i profesor Josip Driak, koji je uradio nacrt za sportski stadion u Zagrebu, tada najveće sokolsko sletište u Jugoslaviji, najveća građevina posvećena telesnom vežbanju u Jugoistočnoj Evropi. Izgrađena je 1934. povodom 60 godina Hrvatskog sokola, 30 godina od osnivanja Saveza hrvatskih sokolskih društava, 20 godina Jugoslovenskog sokolskog saveza i 10 godina Saveza Sveslovenskog Sokolstva. [27] Sokolski sletovi uredi Najznačajnije sokolske manifestacije su bili sokolski sletovi. Njihov cilj je bio da se kroz telesno vežbanje obeleži masovnost sokolskog pokreta. Održavali su se na nivou jednog sokolskog okružja, jedne sokolske župe, na nivou jedne države ili jedne od njenih regija (pokrajinski sletovi) ili na međunarodnom nivou, takozvani sveslovenski sokolski sletovi, koji su se tradicionalno održavali u Pragu.[28] Često se dešavalo da se sletovi održavaju na dane velikih crkvenih praznika, kao što su Vaskrs, Vidovdan, Duhovi i drugi. Osim gimnastičkih vežbi, na sletovima su organizovani svečani defilei, bakljade, koncerti i drugo.[28] Prvi Jugoslovenski svesokolski slet je održan u Ljubljani od 23. jula do 16. avgusta 1922. godine i imao je međunarodni karakter.[29] Drugi Jugoslovenski svesokolski slet je održan od 8. do 30. juna 1930, u Beogradu.[30] Među najbolje sletove Jugoslovenskog Sokola spada pokrajinski slet održan u Ljubljani 28—29. juna 1933.[30] Članstvo uredi Članovi svih sokolskih organizacija su se, bez obzira na uzrast, uključujući i decu međusobno obraćali sa „brate” ili „sestro”, oslovljavali sa „ti” i pozdravljali sa „zdravo”.[31] Sokoli su propagirali jednakost polova. Smatrali su da žene imaju ista prava da postanu učitelji i prednjaci, s tim da su žene obučavale ženske članove, a muški muške članove. Muški i ženski članovi su mogli obavljati iste funkcije u sokolskoj hijerarhiji. [31] Ipak, smatrali su da bi u slučaju rata uloga žena bila drugačija u odnosu na muškarce, odnosno da se brinu o deci, ishrani stanovništva i vojske.[31] Vojska uredi Godine 1940. Sokolstvo je transformisano u organizaciju vojnog karaktera iz dva razloga. Kao nacionalna organizacija, njen cilj je bio odbrana države Jugoslavije, s obzirom da joj je pretila opasnost od napada Sile Osovine. Drugi razlog su bili unutrašnja odbrana od napada i masovnih progona pripadnika Sokola na teritoriji Banovine Hrvatske, gde su se najjače osetile posledice Poslanice katoličkog episkopata protiv Saveza Sokola od 8. januara 1933. godine.[32] Tokom čitave 1940. godine beleženi su progoni i napadi na sokolske radnike iz Imotskog, Nove Gradiške, Splita, Zagreba i drugih mesta, oduzimani su im odbornički mandati, a sokolski učitelji su prebacivani u zabačena sela Banovine Hrvatske, daleko od većih mesta.[32] Sokolstvo se u vreme vlade Milana Stojadinovića, koncentrisala na teritoriju Srbije, a kasnije je vlada Dragiše Cvetkovića počela da naoružava organizaciju, kao protivtežu Hrvatskoj seljačkoj zaštiti.[32] Još krajem marta 1940. godine Savezna uprava Sokola je objavila pripravno stanje, sa ciljem da se delatnost jugoslovenskog sokolstva usmeri na narodnu odbranu, vojno-odbrambene akcije u sprečavanja „Pete kolone” u Jugoslaviji.[32] Predviđano je organizovanje Sokolstva u Jugoslovensku nacionalnu vojsku i u tom smislu je intenziviran rad na uspostavljanju novih sokolskih jedinica.[32] Prema pravilniku Saveza i inače su kandidati koji su želeli da uživaju povlastice odsluženja skraćenog vojnog roka obučavani da rukuju oružjem i bacaju bombe. Međutim, ratno stanje je zahtevalo veću predvojničku obuku. U tom smislu, otkazivane su manifestacije, koje su mogle da oduzimaju vreme u pripremama za vojno-odrambeni rad, a svim jedinicama je izdata direktiva hitnog oformljavanja streljačkog odseka i održavanja vojne obuke na redovnim časovima.[33] Galerija uredi Srpski Sokoli iz Skoplja sa izaslanicima Srpskog Sokola iz Dubrovnika na sletu u Beogradu 25. juna 1910. prethodnici Sokola Kraljevine Jugoslavije Srpski Sokoli iz Skoplja sa izaslanicima Srpskog Sokola iz Dubrovnika na sletu u Beogradu 25. juna 1910. prethodnici Sokola Kraljevine Jugoslavije Slet u Skoplju Slet u Skoplju Slet u Skoplju Slet u Skoplju V. Pokrajinski Sokolski Slet Skoplje, 1937. V. Pokrajinski Sokolski Slet Skoplje, 1937. Nikola Dragičević, lekar iz Pančeva i član Sokolskog društva Nikola Dragičević, lekar iz Pančeva i član Sokolskog društva Sokolsko društvo iz Pančeva Sokolsko društvo iz Pančeva Uputstva Uprave Saveza Sokola Kraljevine Jugoslavije pripadnicima organizacije za prikupljanje novčanih priloga za čehoslovačke izbeglice (1938) Uputstva Uprave Saveza Sokola Kraljevine Jugoslavije pripadnicima organizacije za prikupljanje novčanih priloga za čehoslovačke izbeglice (1938) Opis slike: Stevan Todorović (1832—1925), srpski slikar i prvi starešina Saveza sokolskih društava „Dušan Silni“ Opis slike: Stevan Todorović (1832—1925), srpski slikar i prvi starešina Saveza sokolskih društava „Dušan Silni“ Dr Vojislav V. Rašić (1869—1943) je prvi doneo sokolsku uniformu u Kraljevinu Srbiju kao pionir srpskog sokolskog pokreta Dr Vojislav V. Rašić (1869—1943) je prvi doneo sokolsku uniformu u Kraljevinu Srbiju kao pionir srpskog sokolskog pokreta Vojislav Živanović (1870—1932), potpukovnik srpske kraljevske vojske, i prvi zamenik starešine Saveza sokolskih društava „Dušan Silni“ Vojislav Živanović (1870—1932), potpukovnik srpske kraljevske vojske, i prvi zamenik starešine Saveza sokolskih društava „Dušan Silni“ Dr Laza Popović (1877—1945), duhovni vođa srpskog sokolskog pokreta Dr Laza Popović (1877—1945), duhovni vođa srpskog sokolskog pokreta Dr Laza Popović (1877—1945), starešina Fruškogorske župe Dr Laza Popović (1877—1945), starešina Fruškogorske župe Milutin Gr. Mišković (1864—1934), generalštabni pukovnik srpske kraljevske vojske i organizator „Sokolskog pokreta“ u Kraljevini Srbiji Milutin Gr. Mišković (1864—1934), generalštabni pukovnik srpske kraljevske vojske i organizator „Sokolskog pokreta“ u Kraljevini Srbiji Vojislav Besarović, prvi starešina srpske sokolske Bosansko-hercegovačke župe i saradnik Dušana M. Bogunovića (1888—1944). Vojislav Besarović, prvi starešina srpske sokolske Bosansko-hercegovačke župe i saradnik Dušana M. Bogunovića (1888—1944). Stevan-Stevo Žakula (1875—1939), starešina Bosansko-hercegovačke župe i blizak saradnik Dušana M. Bogunovića (1888—1944). Stevan-Stevo Žakula (1875—1939), starešina Bosansko-hercegovačke župe i blizak saradnik Dušana M. Bogunovića (1888—1944). Mihajlo-Miško Jovanović (188?—1915), pripadnik tajne organizacije „Mlada Bosna“ i član srpskog Sokolskog pokreta. Učesnik je atentata na austrougarskog prestolonaslednika u Sarajevu 1914. godine. Mihajlo-Miško Jovanović (188?—1915), pripadnik tajne organizacije „Mlada Bosna“ i član srpskog Sokolskog pokreta. Učesnik je atentata na austrougarskog prestolonaslednika u Sarajevu 1914. godine. Konjički potpukovnik Miloje Pavlović (1887—1941), starešina Šumadijske župe Konjički potpukovnik Miloje Pavlović (1887—1941), starešina Šumadijske župe Srpski sokolski učiteljski kurs održan od 1. jula do 2. avgusta 1912. godine u Sarajevu (BiH). Srpski sokolski učiteljski kurs održan od 1. jula do 2. avgusta 1912. godine u Sarajevu (BiH). Reference soko sokoli kraljevina jugoslavija sport u kraljevini

218 knjiga (naslova) za 8000 din

STO PRIČA ZA STO GODINA (KOŠARKE U SRBIJI) KOŠARKA Šifra artikla: 386201 Isbn: 9788651930037 Autor : Aleksandar Miletić Izdavač : SLUŽBENI GLASNIK "100 priča za 100 godina (košarke u Srbiji)" Aleksandra Miletića istražuje bogatu istoriju košarke u Srbiji kroz niz zanimljivih priča. Autor nas vodi kroz vreme i prostor, otkrivajući neispričane anegdote, ključne trenutke i neizbrisive ličnosti koje su oblikovale ovaj sport u proteklih 100 godi... Detaljnije "100 priča za 100 godina (košarke u Srbiji)" Aleksandra Miletića istražuje bogatu istoriju košarke u Srbiji kroz niz zanimljivih priča. Autor nas vodi kroz vreme i prostor, otkrivajući neispričane anegdote, ključne trenutke i neizbrisive ličnosti koje su oblikovale ovaj sport u proteklih 100 godina. Sjajno napisane priče prepliću se s analizom ključnih događaja, čineći ovu knjigu neizostavnim štivom za sve zaljubljenike u košarku i ljubitelje sportske istorije. "100 priča za 100 godina (košarke u Srbiji)" odražava Miletićevu strastvenu predanost istraživanju i donosi sveobuhvatan pogled na nasleđe košarke u Srbiji, čineći je neprocenjivim resursom za svakog ljubitelja ovog uzbudljivog sporta." Ime/Nadimak Email adresa Poruka POŠALJI Kategorija KOŠARKA Autor Aleksandar Miletić Težina specifikacija 0.5 kg Izdavač SLUŽBENI GLASNIK Pismo Ćirilica Povez Tvrd Godina 2023 Format 26x32 Strana 516 Obavezni kolačići čine stranicu upotrebljivom omogućavanjem osnovnih funkcija kao što su navigacija stranicom i pristup zaštićenim područjima. Sajt koristi kolačiće koji su neophodni za pravilno funkcionisanje naše veb stranice kako bi se omogućile određene tehničke funkcije i tako vam pružilo pozitivno korisničko iskustvo. Statistički kolačići anonimnim prikupljanjem i slanjem podataka pomažu vlasnicima web lokacija da razumeju kako posetioci komuniciraju sa stranicom. To su kolačići koji omogućavaju web analitiku sajta, odnosno analizu upotrebe naših stranica i merenje prometa, koje sajt sprovodi u cilju poboljšanja kvaliteta i sadržaja ponuđenih usluga. Marketinški kolačići se koriste za praćenje posetilaca putem web stranice. Koriste se za prikazivanje relevantnih oglasa korisnicima i podsticanje da učestvuju, što je važno za nezavisne izdavače i oglašavače. Sajt koristi Google Analytics kolačiće ads/ga-audiences i collect, te Facebook kolačiće fr i tr.

Svih devet knjiga, u različitom stanju. 1. Buđenje nemani, u odličnom stanju. 2. Kalibanov rat, u solidnom stanju. Prvih 18 stranica su odvojene od ostatka, ali ništa ne nedostaje. Listovi su požuteli. 3. Abadonova kapija, rikna je minimalno oštećena u donjem delu. U solidnom stanju. 4. Sibola u plamenu, u solidnom stanju. 5. Nemezine igre, u solidnom stanju. 6. Pepeo Vavilona, u solidnom stanju. 7. Uspon Persepolisa, u odličnom stanju. 8. Tijamatin gnev, u odličnom stanju. 9. Pad nemani, u odličnom stanju.

Dalmacija NAPISAO I PREDSTAVIO MAĐARSKOJ AKADEMIJI NAUKA NA SEDNICI ODRŽANOJ 6. NOVEMBRA 1905. DR HAVAŠ REŽE (Dr Havass Rezső) Ilustrovano sa 111 crno-belih, 20 kolor fotografija i jednom geografskom kartom BUDIMPEŠTA Izdanje štamparije Divalda Karolja VIII, Kišfaludi ulica 9. Naslov originala: DALMÁCIA, ÍRTA ÉS A M. TCD. AKADÉMIA 1905 NOVEMBER 6-DIKI ÜLÉSÉN BEMUTATTA DR. HAVASS RESZŐ, SZÁZTIZENEGY ILLUSZTRÁCIÓVAL, HÚSZ MŰMELLÉKLETTEL ÉS EGY TÉRKÉPPEL, BUDAPEST, DIVALD KÁROLY MŰINTÉZETÉNEK KIADÁSA Izvode iz knjige koji se odnose na Boku Kotorsku preveo sa mađarskog i priredio za Pr. Rastko-Boka Čaba Mađar (Csaba Magyar). KNIGA JE U DOBROM STANJU

Naslov: Rukopisi Muzeja Srpske pravoslavne crkve: zbirka Radoslava M. Grujića 1 i 2 Autor(i): grupa autora Izdavač: Narodna biblioteka Srbije: Muzej Srpske pravoslavne crkve Mesto: Beograd Godina: 2017, 2015 Povez: tvrd Strana: 270; 216 ilustr Format: 34cm Pismo: Srpski - ćirilica Stanje knjige: odlično očuvano - kao nova Lično preuzimanje kod Muzej Istorije Jugoslavije (Kuća Cveća), tj. Hajd Parka ili Autokomanda, po dogovru u centru grada Troškove slanja plaća kupac.

GIVENCHY CATWALK FASHION Šifra artikla: 384876 Isbn: 9780500024904 Autor : Alexandre Samson, Anders Christian Madsen Izdavač : THAMES AND HUDSON Founded by the dashing Hubert de Givenchy in 1952, the house would go on to symbolize the height of effortless elegance, as embodied by Givenchy’s muse (and close friend) Audrey Hepburn. After its founder’s retirement in 1995, John Galliano first took the reins of the house, before being succeede... Detaljnije Founded by the dashing Hubert de Givenchy in 1952, the house would go on to symbolize the height of effortless elegance, as embodied by Givenchy’s muse (and close friend) Audrey Hepburn. After its founder’s retirement in 1995, John Galliano first took the reins of the house, before being succeeded by a young Alexander McQueen, who created his first (and only) haute couture collections for Givenchy. More recently, Italian designer Riccardo Tisci took the brand into a resolutely contemporary direction following his appointment in 2005 (dressing icons such as Beyoncé), followed by Clare Waight Keller and American designer Matthew M. Williams. This definitive publication – the only monograph in print on the house of Givenchy – opens with a concise history of the fashion house before exploring the collections themselves, which are organized chronologically. Each new era in Givenchy’s history opens with a brief overview and biography of the new designer, while individual collections are introduced by a short text unveiling their influences and highlights, illustrated with carefully curated catwalk images. A rich reference section, including an extensive index, concludes the book. Ime/Nadimak Email adresa Poruka POŠALJI Kategorija FASHION Autor Alexandre Samson, Anders Christian Madsen Težina specifikacija 0.5 kg Izdavač THAMES AND HUDSON Pismo Latinica Povez Tvrd Godina 2023 Format 19x27 Strana 632 Obavezni kolačići čine stranicu upotrebljivom omogućavanjem osnovnih funkcija kao što su navigacija stranicom i pristup zaštićenim područjima. Sajt koristi kolačiće koji su neophodni za pravilno funkcionisanje naše veb stranice kako bi se omogućile određene tehničke funkcije i tako vam pružilo pozitivno korisničko iskustvo. Statistički kolačići anonimnim prikupljanjem i slanjem podataka pomažu vlasnicima web lokacija da razumeju kako posetioci komuniciraju sa stranicom. To su kolačići koji omogućavaju web analitiku sajta, odnosno analizu upotrebe naših stranica i merenje prometa, koje sajt sprovodi u cilju poboljšanja kvaliteta i sadržaja ponuđenih usluga. Marketinški kolačići se koriste za praćenje posetilaca putem web stranice. Koriste se za prikazivanje relevantnih oglasa korisnicima i podsticanje da učestvuju, što je važno za nezavisne izdavače i oglašavače. Sajt koristi Google Analytics kolačiće ads/ga-audiences i collect, te Facebook kolačiće fr i tr.

Krst u krugu Svetlana Popović kao NOVA Arhitektura manastira u srednjovekovnoj Srbiji Republički zavod za zaštitu spomenika kulture Prosveta Umetnički spomenici 1994. 536 stranica Format ogroman 30 x 23 Povez tvrd sa omotom plastificiranim ilustrovano knjiga kao NOVA bez potpisa pecata podvlacenja...

Stara vjera Srba i Hrvata, Natko Nodilo Natko Nodilo (autor) Izdavač: Logos, Split, 1981.g Meki karton povez-na preklop, latinica 705 strana ,format: 23 x 14,5 cm Stanje Vrlo dobro. Kakva bijaše slavenska religija iz početka, pa i docnije ne kanim ovdje navlaš ispitivati. Moja je postat druga, a i tješnja. ja sam rad učiti samo srpske i hrvatske bogove, po uputi još živog pučkog vjerovanja te onda i viditi, je Ii opravdana tvrdnja, da u naših otaca ne bijaše božjeg uzleta, pa ni tvorbe mitične. ja mislim, da je oboje u njih bilo, a nastojati ću, da o tome i dokaze iznosim... Naše biti če ono, što je srpsko i hrvatsko. U ovoj radnji Srbi jesu Hrvati, a Hrvati što i Srbi. Sinonimija jednih sa drugima za nas je potpuna. Po mnogom znaku neki, dašto, drže, da kad se arno doseliše Srbi i Hrvati bijahu dva odjelita naroda, svaki sa donekud vlastitim jezikom, običajima i religijom.... Nego, bilo što mu drago, bili, iz prva, Hrvati i Srbi dva naroda, ili bili ono naroda cigli, uz dva suznačna imena, i uz svoju stariju čakavštinu, a noviju ogranično poodraslu štokavštinu, hrvatsvto i srpstvo, već poizodavna, tako se preplelo i sraslo te poizjendačilo, da je nauci sad preteško u etničnom pogledu lučiti, što je hrvatsko, što li srpsko. Koje su starine čisto hrvatske, a koje čisto srpske? Koja je religija hrvatska, a koja li srpska? Na ova pitanja ja ne znam razgovijetna odgovora, kao što ni Englez ne bi sad znao raspravljati napose o starinama anglijskim i saskim. Ispitivaču j

Sumrak saga - Stefani Majer 5 knjiga Sumrak, Mlad mesec, Praskozorje, Pomračenje, Domaćin

KEN PARKER knjiga 1-7 Darkwood. Samo je broj 3 SC, ostali su HC or.mo.so.

Šaljem kao paket, 250 din. Kolekcionarska kutija Zagor Nasilje u Darkvudu sa 13 stripova različitih naslovnica i poklon posterom. Zlatna Serija broj 13. Veseli četvrtak p.s.d.1

TALIČNI TOM Politikin Zabavnik 1-3 komplet politikin zabavnik dargaud veliki format tvrd povez stanje vrlo dobro TALIČNI TOM Politikin Zabavnik 1 1.talični tom protiv džosa džejmona 2.pruga kroz preriju 3.braća dalton 4.sudija 5.juriš na oklahomu TALIČNI TOM Politikin Zabavnik 2 6.bekstvo braće dalton 7.na tragu braće dalton 8.plovidba misisipijem 9.naftaški rat 10.okršaj u pejnful galču TALIČNI TOM Politikin Zabavnik 3 11.bili kid 12.putovanje za vajoming 13.brača dalton u kanadi 14.daltonovi ponovo jašu 15.karavan

Aleksandar Deroko – Srednjevekovni gradovi u Srbiji, Crnoj Gori i Makedoniji Izdavač: Prosveta, Beograd, 1950. Tvrdi povez, veliki format, skice, crteži i ilustracije, 214 strana i velika mapa srednjevekovnih gradova. Stanje Vrlo dobro, neznatno podvlačenje teksta.

Istorija umetnosti daleki istok, Sherman E.Lee Od kamenog doba do kraja XVIII veka Jugoslavija Beograd 1972. Strana 527. Veliki format, tvrd povez, zaštitni omot Stanje Veoma dobro.

Tvrd povez, extra kvalitet lista-plastificirani sa ilustracijom u boji, format A4. Srpska književna zadruga Beograd 1973. Praistorija na tlu Srbije.

Tvrd povez, 281 strana, 1999 godina Izdavac: Birkhauser Verlag, Basel, Boston, Berlin Knjiga lepo ocuvana P2/3 In this book, emphasis is placed on the scientific background leading to the discovery of valproate, and its clinical development into one of the most widely used antiepileptic drugs, a milestone in drug therapy. It reviews the state of the drug, and looks at hypotheses on its mechanisms of action, its metabolism into pharmacologically active metabolites, its unique distribution characteristics, and its various clinical uses Valproic acid was first synthesized in 1882 by Burton, but there was no known clinical use until its anticonvulsant activity was fortuitously discovered by H. Meunier in 1963 in the laboratory of G. Carraz. The first clinical trials of the sodium salt of valproate were reported in 1964 by Carraz. It was marketed in France in 1967 and was released in the United States in 1978 for the treatment of epilepsy. Since then, valproate has established itself worldwide as a major antiepileptic drug against several types of seizures. Clinical experience with valproate has continued to grow in recent years, including use of valproate for diseases other than epilepsy, for example in bipolar disorders and migraine. In this book, emphasis is placed on the scientific background leading to the discovery of valproate and its clinical development into one of the most widely and successfully used antiepileptic drugs, a real milestone in drug therapy. The current state of knowledge of valproate is reviewed by experts in the field, including new hypotheses on its mechanisms of action, its metabolism into pharmacologically active metabolites, its unique distribution characteristics, its undesirable hepatotoxic and teratogenic adverse effects, and its various clinical uses. The monograph is aimed at a broad readership, particularly neurologists, psychiatrists and basic scientists working in the field of epilepsy research. Furthermore, the book also deals with structure-activity relationships of valproate as well as of its metabolites and analogs and should therefore attract researchers working in medicinal chemistry.

Zimsko putovanje do reka Dunava, Save, Morave i Drine ili pravda za Srbiju Potpis i kratka posveta autora nobelovca P. Handkea retko u ponudi IZDAVAČ: Grigorije Božović, Priština GODINA: 1996. POVEZ: mek PISMO: latinica STRANA: 97 STANJE: dobro očuvana, malo pohabana, ima žute flekice na vrhovima prvih strana, ocena 3

Odabrana dela Jovana Jovanovića Zmaja 1-10,komplet Jovan Jovanović Zmaj 1. Đulići uveoci 2. Pevanija I 3. Pevanija II 4. Snohvatice Devesilje 5. Političke i satirične pesme I 6. Političke i satirične pesme II 7. Pesme za decu 8. Pesme i priče za decu 9. Proza 10. Prepevi MATICA SRPSKA, NOVI SAD, 1975 tvrd povez presvučen platnom, zlatotisak, ćirilica, format 12,5 x 19,5 cm, ukupno preko 3330 strana. Stanje: Veoma dobro, potpis na predlistu.

Eine genussvolle Ess- und Trinkkultur gehört traditionell zu Wien wie seine Musikgeschichte oder seine Theater: Dieser Kochklassiker aus dem Jahr 1879 hält eine Vielzahl traditioneller Wiener Rezepte bereit. Von gefüllten Kapaunen bis zur Schildkrötensuppe lässt die Sammlung nichts aus, was den Gaumen erfreut und das Wiener Herz höher schlagen lässt. Strudel, Golatschen und Palatschinken finden sich hier neben dem Wiener Schnitzel und dem Tafelspitz. Wer wirklich originale Gerichte aus alten Zeiten nachkochen möchte, liegt mit dieser Rezeptsammlung genau richtig. Die Wiener Kauffrau Louise Seleskowitz machte sich mit einem Kochlehrinstitut selbstständig und führte eine eigene Delikatess- und Weinhandlung in Wien. Ihr Kochbuch verkaufte sich nach Erstveröffentlichung so erfolgreich, dass es mit renommierten Auszeichnungen bedacht wurde. Veröffentlichungsdatum: 1905. 543+ Seiten Tvrd povez, bečki kuvar na nemačkom jeziku sa ilustracijama. Izdato 1905. godine Lično preuzimanje u Beogradu ili slanje PostExperssom - plaćanje pouzećem. Van Beograda slanje PostExpressom, plaćanje pouzećem, troškove dostave snosi kupac. Moguć dogovor za slanje u inostranstvo.