Opis O autoru Dodatne informacije Monografija Francuska veza umnogome prati tradiciju učvršćivanja i produbljivanja francusko-srpskih književnih i kulturnih veza, ali iz jedne perspektive koja do danas nije bila u centru istraživačke pažnje. Reč je o srpskoj ženskoj književnosti koja je, razume se, paralelno sa književnošću u javnosti dominantno prisutnih muških autora, vodila intertekstualni dijalog sa francuskom književnosti. Rezultati naših analiza pokazuju da su francuski jezik, književnost i kultura imali izrazito značajnu ulogu u stvaralaštvu srpskih spisateljica prve polovine HH veka, kao što su Jelena J. Dimitrijević, Isidora Sekulić, Кsenija Atanasijević i Julka Hlapec Đorđević. Odjeci te ženske frankofilije iz koje neretko izbija angažovani feminizam, manifestuju se, više ili manje očigledno ili prikriveno, u najrazličitijim vidovima intertekstualnih veza i imagoloških analogija, što svedoči o visokoj produktivnosti interkulturnih dodira i razmena na tradicionalno prijateljskoj, premda ponekad odveć idealizovanoj relaciji Francuska–Srbija.

Opis O autoru Dodatne informacije F. M. Dostojevski, po shvatanju M. M. Bahtina, jedan je od najvećih novatora u oblasti umetničke forme. On je stvorio potpuno nov tip umetničkog mišljenja, koji Bahtin uslovno naziva polifonijskim. U studiji „Problemi poetike Dostojevskog“ autor svojim junacima daje krajnju slobodu govora; ideja, izrečena od strane nekog od njih, nalazi odraza u govoru drugih likova, ovladavši njihovom svešću, ili biva odbačena. „Tuđa reč“, „reč s odstupnicom“, „dijaloška reč“ – svi ti pojmovi otkrivaju svojevrstan pristup Dostojevskog u slikanju čoveka, njegovo novatorstvo kao pisca koji je uspeo da proširi mogućnosti romaneskne reči.

Opis O autoru Dodatne informacije Studiju Radojke Vukčević krase ne samo bogatstvo sadržaja i duboki analitički uvidi u verovatno najraznovrsniji korpus koji je do sada proizveden unutar jedne nacije, već i otvorenost za nove poetike, nedovoljno istražene glasove i oprečne perspektive. Reč je o dragocenom poduhvatu od posebnog značaja kako za stručnu publiku i studente anglistike kojima je ova knjiga posvećena, tako i za ljubitelje američke i svetske književnosti. Aleksandra Vukotić Кada novi vidovi komunikacije i pravila o uređenju svijeta zatraže od vas da napišete sopstvenu Biografiju, a rođeni ste polovinom prošlog vijeka „na brdovitom Balkanu“, u podnožju zastrašujuće lijepih vasojevićkih planina, onda odmah shvatite kako ste ustvari dobili težak zadatak, pretežak. Pa, ako još znate, kako ću se na jesen suočiti sa krajem četvrte decenije najljepšeg poziva na svijetu, koji mi stalno udahnjuje smisao i daje punoću životu, onda je možda težina ovog pogleda unazad malo jasnija. Naprosto me hvata paničan strah da počnem priču o sebi na uobičajen način: „Rođena…“ i prosto nastavim kao da se ne radi ni o čemu što će me natjerati da se po ko zna koji put suočim sa sobom i preispitam svoje izbore. Ipak, ima ponečega što, vjerujem, nikada neću preispitivati: ljubav prema književnosti, ljubav prema đacima (na kom god uzrastu bili), ljubav prema otkrivalačkom, onu ljubav koja mi pruži radost da, kada uđem s jeseni u učionicu, iznova osjetim uzbuđenje zbog susreta s novim licima, s mirisom krede. Po stazama pamćenja, pristiže me školovanje u Podgorici, univerzitetsko obrazovanje na svim nivoima u Beogradu i odlazak u bijeli svijet, obavijeni nadom da ću uhvatiti zračak tajne, one duboko zapretene spoznaje, koja bi mi makar na tren osvijetlila nepoznate slojeve književnosti, kulture, jezika, politike, realnog i fikcionalnog, našeg i tuđeg… U toj potrazi za vrijeme čestih i povremeno dužih boravaka u Americi, pogotovo u Evropi, prepoznala sam ponekad začuđujuću bliskost između naizgled oprečnih svjetova, naših i njihovih pokušaja da odgovore na svu složenost tajne ljudske duše. U tim akademskim traganjima izdvajam Foknera koji mi je ukazao na apsurdnost mnogih priča, ali i na potrebu da se uporno i stalno priča priča o čovjeku ako želimo da opstanemo u svijetu, koji nažalost konstantno urušavamo na razne načine. Pričom o čovjekovim traganjima Fokner mi je istovremeno otvorio i prostor nade i predao me dalje: modernistima i postmodernistima. Pokazao mi je i da konačnog odgovora na moje pitanje nema: traganje bez kraja. Podsjetio me je na važnost ženskog pisma, mnogih do skoro prećutanih glasova, gurnutih na američku književnu marginu. Širom mi je otvorio vrata ka istoriji američke književnosti. U jednom trenutku me je podsjetio i na svoje stavove o književnosti i uputio me da istražim i puteve američke književne kritike. Кonačno, Foknerov glas me je uporno podsjećao i na to da u mojim traganjima moram da dozvolim sopstvenoj tradiciji da se izbori za svoj prostor: otuda moji pokušaji tumačenja naših pjesnika od Njagoša do naše savremene scene. Obrisi kanadske književnosti vremenom su se sami nametnuli, zalutali negdje između književne kritike i istorije američke književnosti, i potražili me da u dijalogu između geografski bliskih predjela pronađem odgovore na neka od davno postavljenih pitanja. Još jedna staza pamćenja vraća me na period od prije četiri decenije, koji sam dijelila sa studentima Univerziteta Crne Gore, da bih prije jednu deceniju došla „na ispomoć“ beogradskoj Кatedri za engleski jezik i književnost, gdje s onom istom davno prepoznatom radoznalošću, zajedno sa studentima, ispitujem razne teme iz oblasti američke književnosti. Iz perspektive budućnosti koja me podsjeća na prolaznost kao konstantu, na vrijeme koje se ubrzava s namjerom da mi, potpuno prirodno, uskrati mogućnost mnogih novih susreta, i ova decenija u Beogradu polako poprima nostalgične obrise. Sve više liči prethodnima, onima u kojima se prelamaju i one starije, nostalgične, slike, obojene razmjenom energija, misli, doživljaja svijeta i teksta, sakupljene po bijelom svijetu: gostujućim predavanjima od Bona do Springfilda, konferencijama od Atine do Bostona… istraživanjima od Berlina do Njujorka… Ipak, sve moje staze, svako malo, upute me i stihovima Roberta Frosta koji mi poručuju da još dugujem svojoj ljubavi prema književnosti, da me čekaju „milje“ papira koje treba popuniti prije konačnog odmora, da moram ispunite obećanje sebi dato. I tako, raspeta između Foknerovih i Frostovih poruka, uobličuje se moja (auto) biografija s pogledom na prošlost i budućnost, koji definišu moju sadašnjost, foknerovskim jezikom rečeno. Težina 1,4 кг Godina izdanja 2018 Pismo ćirilica Povez tvrd Broj stranica 640 ISBN 978-86-6263-229-6 Dimenzije 165x240

Opis O autoru Dodatne informacije Aleksandra Vukotić delu i poetici Dona DeLila pristupa istovremeno obazrivo i znalački, kreativno i naučno-sistematično, transdisciplinarno i imaginativno, sučeljavajući istoriju kao nasleđe znanja i iskustva sa istorijom kao naučnom sistematizacijom podataka. Ova studija o delu Dona DeLila provešće čitaoca suverenim korakom ne samo kroz varijacije žanrova, umetničkih postupaka i formi znanja, nego i kroz strategije apsurda i cinizma prema ljudskom nastojanju da stekne pouzdana saznanja o prošlosti na osnovu sinteze dokumentovanih podataka. Vladislava Gordić Petković

Opis O autoru Dodatne informacije U monografiji Recepcija, kanon, ciljna kultura proučena je recepcija engleske i američke poezije 20. veka u savremenoj srpskoj književnosti i širem kulturnom prostoru, počev od temeljnih antologijskih izbora, prevedenih zbirki i časopisnih izbora pa do kritičkih napisa i preuzimanja određenih poetičkih odlika, tema i postupaka u delima domaćih autora. Naglasak je na proučavanju prevedene poezije kao celine, uslovljenosti prevoda i njegovom potonjem delovanju, sa idejom da predočimo sliku modern i savremene engleske, odnosno američke poezije koja je formirana kod publike. Zašto je neko delo prevedeno, a neko drugo nije, kako je ono prevedeno i kako se dâ prevesti u relaciji sa dominantnim poetičkim obrascima ciljne književnosti u datom trenutku, njenim jezičkim, kulturološkim ili ideološkim ograničenjima, pitanja su kojima popunjavamo datu sliku. Značaj i uloga prevodilaca u posredovanju među kulturama ne mogu biti prenaglašeni, tako da se u ovoj studiji posvećuje pažnja ključnim prevodilačkim figurama, njihovim pristupima, kreativnosti i dometima, kao i odnosu prema horizontu očekivanja čitalaca. Sumirajući primarnu recepciju i izdvajajući periode naglašene prevodilačke delatnosti, nastojali smo da skiciramo i stvaralačku recepciju u delima naših savremenih autora i autorki, da skrenemo pažnju na međudejstvo prevedenih dela i srpskog pesništva, nove mogućnosti njegovog tumačenja i razvoja u 21. veku.

Opis O autoru Dodatne informacije Studija Pelen i med Aleksandre Pavlović je opis i analiza razvoja didaktičke lirike u srpskoj književnosti od baroka do romantizma (uzeto kao period od početka 18. do sredine 19. vijeka). Ovdje se prvi put u srpskoj nauci o književnosti utvrđuju teorijski parametri didaktičke lirike kao vrste (na stavovima koji sežu od antičkih do savremenih autora), uspostavljaju književnoistorijske granice (stara književnost – prelazni period – nova književnost), izdvajaju autori kod kojih se ovaj žanr nagovještava i konstituiše, razmatraju njihovi opusi i didaktičke pjesme u okvirima određenih pravaca / perioda (prelazno doba, barok, prosvjetiteljstvo – predromantizam) i razrješavaju pogrešno pripisana autorstva jednom krugu tekstova. U navedenim okvirima autorka raščlanjuje razvoj didaktičke lirike prema stepenu žanrovske ostvarenosti i prožimanja s drugim žanrovima. Ovom knjigom se uspostavlja pun legitimitet (književnoistorijski, istorijskopoetički, estetski, književnoteorijski) jednoj važnoj, raširenoj, a nesumnjivo potcijenjenoj pjesničkoj vrsti u istoriji srpske književnosti. Prof. dr Dušan Ivanić Aleksandra Pavlović (Beograd, 1959) je rukovodilac Odeljenja za kataloške informacije i snabdevanje naučnim dokumentima i bibliotekar savetnik za humanističke nauke u Univerzitetskoj biblioteca „Svetozar Marković“ u Beogradu. Zvanje magistra nauka stekla je tezom Žanrovski sistem škole „objektivne lirike“ (subjektivna poezija „objektivne lirike“) odbranjenom 1989, a doktora nauka disertacijama Međubibliotečka pozajmica u Srbiji: razvoj i transformacija u skladu sa transformacijom komunikacionog sistema u nauci (2009) i Razvoj didaktičke lirike u srpskoj književnosti od baroka do romantizma(2013), odbranjenim na Filološkom fakultetu u Beogradu. Objavila je monografiju Snabdevanje naučnim dokumentima u Srbiji (2012) i veliki broj naučnih radova. Težina 0,7 кг Dimenzije 160 × 230 × 3 cm Godina izdanja 2017 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 404 ISBN 978-86-6263-152-7 Dimenzije 160x230

Opis O autoru Dodatne informacije Svetozar Poštić izradio je interesantnu, originalnu i na rezultatima savremene nauke zasnovanu studiju o tvorcu eseja Mišelu de Montenju i njegovom značaju za savremene tokove evropske misli. Poštić je u svojoj aktualizaciji Montenjevog doprinosa modernoj filosofiji čoveka promenio ugao gledanja i za razliku od tradicionalnog pristupa Montenjevu esejističku misao postavlja u kontekst renesansne latinske teologije, tada pod velikim uticajem sholastika, koja je nepovratno izmenila izvorno, apostolsko učenje i tradiciju i omogućila ubrzan nestanak srednjovekovne kulture. […] Glavni doprinos Poštićevog rada o Montenju jeste pokušaj da se njegovo delo osvetli i reinterpretira teosofijom velikog ruskog naučnika 20. veka Mihaila Bahtina i njegovim učenjem o dijalogizmu i perihorezi, tzv. „raznorečju“. Prof. dr Miodrag Radović Svetozar Poštić (1970, Novi Sad) vanredni je profesor na Filološkom fakultetu Vilnjuskog univerziteta u Litvaniji, gde predaje predmete iz opšte književnosti i lingvistike. Doktorirao je komparativnu književnost (francusku i rusku) na Univerzitetu Južne Karoline (SAD). Tri godine je predavao englesku književnost na Državnom univerzitetu u Novom Pazaru. Pored niza naučnih radova, prikaza knjiga i eseja iz književnosti, kulturologije i lingvistike u međunarodnim časopisima i domaćim štampanim i internet izdanjima, objavio je i četiri knjige u izdanju Akademske knjige iz Novog Sada: Bahtin i hrišćanstvo (2012), Apologija zemaljskog života. Montenj i zaokret k sebi (2016), Kratka istorija američke kulture, delom uspomene (2019) i Sunovrat ruske kulture (2020). Težina 0,35 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2016 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 188 ISBN 978-86-6263-112-1 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije Ženska čitanka popunjava nepotrebnu i neopravdanu prazninu među antologijskim delima time što na jednom mestu okuplja autorke koje su svojim književnim stvaralaštvom učinile da srpska književnost i jezik budu bogatiji za jedan specifičan uvid i doživljaj sveta, kako onog iz prošlosti tako i ovog sadašnjeg. Bez tih glasova slika o srpskoj književnosti, propraćena i produbljena vrsnim kritičkim radovima najznačajnijih teoretičarki, svakako ne bi bila potpuna. Ovo delo je stoga siguran prvi korak ne samo za buduće izučavaoce ženskih autorskih poetika, već i za sticanje neophodnog znanja iz ove oblasti svake obrazovane osobe svesne važnosti poznavanja nacionalne književnosti i kulture u celini. Ivana Đurić Paunović Vera Kopicl je završila Filozofski fakultet u Novom Sadu, Odsek za jugoslovensku i opštu književnost. Specijalizacija: ACIMSI, Centar za rodne studije Univerziteta u Novom Sadu sa temom „Dekonstrukcija rodnih stereotipa u video-artu”. Osnovala i programski uređivala Međunarodni video-festival VideoMedeja. Autorka i koautorka izložbi novosadskih slikarki i časopisa Žena Milice Tomić, kustoskinja video-radova multimedijalne izložbe Dnevna soba u okviru Sterijinog pozorja, urednica zbornika tekstova VideoMedeja. Članica uredništva časopisa Interkulturalnost. Objavljivala u časopisima Kultura, Interkulturalnost, Art centrala, ProFemina. Zaposlena u SŠ „Svetozar Miletić” kao profesorka srpskog jezika i književnosti. Težina 0,5 кг Dimenzije 155 × 230 × 3 cm Godina izdanja 2015 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 262 ISBN 978-86-6263-073-5 Dimenzije 155x230

Opis O autoru Dodatne informacije Problemi savremene književne istorije predstavljeni su kritikom karakterističnih koncepcija s kraja dvadesetog i početka dvadeset prvog veka: istorija manjinskih književnosti, istorije književnosti kao hiperteksta i efektivne književne istorije, najobuhvatnijeg i najkontroverznijeg pristupa čije je teorijsko polazište poststrukturalistička hermeneutika, a krajnji metodološki zahtev dekonstrukcija istorije. Čitanjem transnacionalne Istorije književnih kultura Istočno-srednje Evrope, političko-ideološkog projekta u koji je uključena i srpska književnost, zaokružena je kritička prolegomena za obnovu nacionalnih književnosti i njihovih istorija kao priča pričâ, utemeljenih na zahtevu hermeneutičke književne istorije za oslovljavanjem književnoistorijske tradicije reflektovanjem o nacijama i njihovim književnostima bez prekidanja lanaca simboličke razmene.

Opis O autoru Dodatne informacije Polazeći od toga da se avangarda od svih drugih umetničkih pravaca 20. veka izdvaja po tome što unosi fragmente realnosti u umetničku fikciju, R. Stanarević u prvom delu knjige izlaže istoriju ove makrostilske formacije, počev od kubizma (Brak, Pikaso), nastupa dadaističkih grupa (Cara, Bal; Dišan, Pikabija; Hausman, Hana Heh) i nadrealista (Dali, Bunjuel, Breton, Maks Ernst) prvih decenija veka, do neovangardnih konkretnih umetnika (Gomringer, Hajsenbitel, Mon), radova Bečke grupe (Artman, Bajer), hepeninga (Kaprou, Fostel) i hipi i bluz književnosti (Fesper, Cal, Oklopdžić) u drugoj polovini prošlog veka. Kako je avangarda istovremeno i internacionalna i višemedijska pojava (mešaju se i uzajamno prosecaju i preobražavaju likovne umetnosti, književnost, fotografija, film i pozorište), ovaj istorijski pregled predstavlja ujedno osnovu za teorijska razmatranja u drugom delu knjige, sa težištem na paradigmatskom postupku i tehnici avangarde, a to je montaža. U tom teorijskom razmatranju koje obuhvata kako Blohove i Benjaminove studije, tako i Birgerovu teoriju, autorka posebnu pažnju posvećuje avangardnoj montaži u književnosti, pri čemu se izdvajaju razni vidovi citata stranog porekla, kada se, u krajnjoj liniji, dešava da oni potpuno potisnu fikciju i originalni umetnički tekst i da se život izjednači sa umetnošću. Pored mešanja originalnog i citiranog materijala u avangardnom književnom delu se, međutim, pojavljuje još jedan sloj, tzv. automatski govor, što sve zajedno avangardnom delu pridaje fantastična svojstva koja se teško razumeju i gotovo ih je nemoguće teorijski objasniti. Da bi se u predstavljanju avangardne književnosti ipak ostvario i taj korak, autorka u trećem, hermeneutičkom delu knjige iscrpno razmatra dva najvažnija ostvarenja nemačke avangarde, Deblinov roman Berlin Alexanderplatz (1929) i scensko ostvarenje Petera Vajsa Mara / Sad (1965). Rada Stanarević, germanista, završila je osnovne studije na Filozofskom fakultetu u Sarajevu i kao asistent za nemačku književnost tu bila angažovana do 1992. godine. Magistrirala je 1981. u Zagrebu, a doktorsku tezu odbranila 1993. na Filološkom fakultetu u Beogradu, gde je ujedno nastavila univerzitetsku karijeru. Pored Beograda predavala je i(li) još uvek predaje književnost na germanističkim katedrama u Banjaluci, Kragujevcu i Istočnom Sarajevu. Objavila je preko četrdeset naučnih radova o nemačkoj književnosti. Za razliku od svojih prethodnih knjiga: Montaža, avangarda, književnost (Narodna knjiga, Beograd 1998) i Deutsche Literatur II (Filološki fakultet Beograd, 2007), čije je težište uglavnom nemačka književnost, prof. dr Rada Stanarević u ovoj novoj knjizi objavljuje tekstove komparativnog karaktera, uporedno i ukršteno analizirajući djela naših i nemačkih stvaralaca epohe romantizma, realizma, moderne – sve do najnovijih dana. Težina 0,7 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2015 Pismo ćirilica Povez tvrd Broj stranica 290 ISBN 978-86-6263-099-5 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije Multikulturalizam je, dakle, i danas veoma aktuelno i živo pitanje, uprkos tome što su neki veoma uticajni nemački i engleski političari nedavno izjavili da je mrtav. A nije on tek od juče aktuelno i živo pitanje, nego je prisutan kao izazov i mogućnost već hiljadama godina, i u onom što jedna kultura prirodno nudi drugoj, i u onom što je spremna da primi od druge. Recimo, u baštini koju je stara Grčka ostavilu Rimu, celom sredozemnom području, pa i renesansnoj i savremenoj kulturi Zapada. A šta tek svekolikom američkom području? Ili pak o pici kao „američkoj” brzoj hrani u savremenoj Koreji? Multikulturalizam je, ukratko, živ, dijahrono i sinhrono, kao izazov i mogućnost, pa i kao neizbežna sudbina ljudskog roda. Zar se to ne ogleda u različitim oblicima trijumfa kao i kraha multikulturalizma – u toleranciji i netoleranciji, u umetničkom stvaralaštvu i krvavom ratovanju, u obrazovanju i manipulaciji svake vrste, pa, najzad, i u dubokom ljudskom fizičkom i duhovnom nagonu koji može da se izražava u različitim pravcima? Ali ako se multikulturalizam ne prihvati kao izazov i mogućnost, to odbijanje može lako postati ljudska kob.

Opis O autoru Dodatne informacije Levo se, kao šestarom ocrtana, savija zelena, sad već i raznobojna Fruška i gubi se u modroj daljini. Po njoj su vinogradi a više njih grabici i bukvici, gde boravi divljač, u prvom redu šumski kralj, jelen, čiji se ljubavni rik sad ori po svežem i po hladnom zraku. Za lovca najzgodnije doba. Dole pod Fruškom blista se Dunav, sad modar, sad siv, kako se taman na nebu ogleda. Teče on tuda već toliko vekova, sad bujan i mutan, sad tih i bistar. Kraj njegovih obala menja se život i tek po koji stoletnji hrast njiha svoje granje nad njim i šapuće mu: nisi ni ti onaj isti, koji si bio pre; ja to gledim, a dokle, ne znam ni sam. Milan Savić Nema podataka Težina 0,7 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2015 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 289 ISBN 978-86-6263-079-7 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije U knjizi Centri srpske kulture XVIII veka Monika Fin određuje ulogu i značaj političko-kulturnih centara Kijeva, Budima i Venecije u procesu rekonstrukcije srpske kulture XVIII veka i prelaska s postvizantijskog kulturnog modela na zapadni model. Monika Fin uspela je da prikaže srpsku istoriju XVIII veka i period tranzicije u svetlosti krupnih promena koje su se u toj epohi desile u svim značajnim aspektima života srpskog naroda, od društvenog i političkog do kulturnog i umetničko-književnog. Kao crvena nit između Kijeva, Budima i Venecije pojavljuje se ličnost Dionisija Novakovića, magistera Novosadske teološke akademije, školovanog na Kijevskoj akademiji, a potom episkopa budimskih Srba i autora Epitoma, jednog od najrasprostranjenijih tekstova srpske književnosti XVIII veka, štampanog u Veneciji 1767. godine. Svetlana Tomin

Opis O autoru Dodatne informacije Knjiga Slavice Garonje Radovanac Od Carigrada do Budima, organizovana je u dva simetrična dela: prvi je posvećen usmenoj književnosti i značajnim pitanjima koja se javljaju u izučavanju usmene književnosti, poput razlikovanja pravog i lažnog narodnog pesništva, a drugi njenim refleksima u srpskom pisanom stvaralaštvu devetnaestog i dvadesetog veka, od Janka Veselinovića do Vidosava Stevanovića i položaja narodne književnosti u srpskom društvu 21. veka. Ovakva kompozicija istovremeno razdvaja i efektno prepliće dva izuzetno značajna toka srpske književnosti. Knjiga, u celini, bavi se relevantnim pitanjima i temama i ima značajan naučnoistraživački i kulturološki aspekt, što ga čini podsticajnim i vrednim pažnje i potvrđuje tvrdnju autorke iz završne napomene da je ova knjiga nastala kao „neka vrsta svoda” u njenom dugom bavljenju usmenim stvaralaštvom. Ljiljana Pešikan Ljuštanović Slavica O. Garonja Radovanac, rođena je 1957. u Beogradu. Sve nivoe studija, do doktorata iz oblasti narodne književnosti (2004), završila na Filološkom fakultetu u Beogradu. Objavljene knjige iz narodne književnosti: Narodne pesme Slavonske granice (1987), Narodne priče sa Papuka (1996), Antologija srpske narodne lirsko-epske poezije Vojne Krajine (2000), Srpsko usmeno poetsko nasleđe Vojne Krajine u zapisima 18, 19. i 20. veka (2008). Priredila: Milan Obradović: Srpske narodne pjesme iz Zapadne Slavonije (1995), Srpske narodne pjesme iz okoline Pakraca i Požege u zapisima Sime D. Mileusnića (1998), Nikola Begović: Srpske narodne pjesme iz Like i Banije (fototipsko izdanje 2001), Đorđe Rajković: Srpske narodne pesme iz Slavonije (1869, fototipsko izdanje 2003), Spiridon Jović: Etnografska slika Slavonske vojne granice (1835, reprint 2004), Vladimir Krasić: Uspomene iz Gornje Krajine 1882. (2011). Sem narodnom književnošću, bavi se književnom kritikom (Iz senke, 2003), književnoistorijskim studijama, studijama iz rodne perspektive (Žena u srpskoj književnosti, 2010). Autorka je knjige intervjua sa književnim savremenicama Žene govore (2013). Beletristika: roman Pod Mesečevim lukom (1992, više izdanja); poezija Ispovedanje tišine (1996); Moj predak je drvo (2007); proza Deveta kuća (1994); priče Izidina kopča (2013). Radi u zvanju vanrednog profesora na Filološko-umetničkom fakultetu u Kragujevcu. Živi u Beogradu. Težina 0,6 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2014 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 388 ISBN 978-86-6263-044-5 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije Kritička svest je potreba za modernim. Izoštrena svest kao izraz pesničkog senzibiliteta. Strasno i svesno traženje modernog svim energijama i moćima pesničkog jezika. Otkrivanje novog u starom i onog što može biti i biva večito u prolaznom. Modernost poezije uvek je nešto više od onoga što od nje očekujemo u datom vremenu. Povišena kritička svest trebalo bi da obezbedi određen stupanj modernosti poezije, kao što bi snižena, nužno, morala da vodi ka nižem, manje modernom pesničkom izrazu. Poezija je čuvarka jezika i kulturnog osvešćenja. Bez poezije bi jezik kao medijum kulture bio uprošćen, sveden na proste verbalne formule, političke parole, jezičke poštapalice, demagoške fraze, udaljavanje od smisla! Društvo u kome opada uloga poezije postaje društvo niske kulture, društvo u kom vladaju lake jezičke forme, uzrečice i ograničenost vidova međuljudskih razmena emotivnih i duhovnih vrednosti. U takvim društvima probuđena kritička svest izoštrava jezičke naboje pesme, čini pesmu sposobnijom da iskaže više. Mirko Magarašević Mirko Magarašević, pesnik, esejista, književni kritičar, putopisac, pokretač književnih inicijativa i prevodilac, do sada je objavio 14 knjiga pesama i 7 knjiga eseja (Znaci duha podneblja, 1979; Hadrijan Margerite Jursenar, 1988; Svetlosti književnosti, 1991; Pesnik Dositej, 1992; Pesničko pamćenje, 1993; Evropski pesnici, 2010. i biografsku studiju u formi portretnih eseja o Jovanu Hristiću Jovan Hristić, izbliza, 2010). Pokrenuo je 1995. Udruženje „Isidora Sekulić“ i u skladu s tom delatnošću uređuje književni časopis Isidorijana. Stalnu rubriku društveno-moralističkih eseja pod naslovom „Vruće teme“ piše po pozivu za beogradski Književni list. Do sada izabrao i priredio: Pesme T. S. Eliota, 1977; Tajne feniksa (eseje) D. H. Lorensa, 1977; Priče i novele A. P. Čehova u više izdanja 1977–1986; Izabrane pesme Desanke Maksimović, 1987; Vizije Beograda, 2007 (sa B. Strugarom), kao i izbor putopisa Jovana Dučića Sa Mediterana, 2009. Prevodio i/ili tumačio poeziju Homera, Dantea, Šekspira, Bodlera, Laforga, V. B. Jejtsa, T. S. Eliota, Ezre Paunda, D. H. Lorensa, Konstantina Kavafija, Sen-Džon Persa, A. Rouzenberga, V. H. Odna, S. Spendera, B. Pasternaka, R. S. Tomasa, Oktavija Paza, Zbignjeva Herberta, Česlava Miloša, Robera Martoa, Teda Hjuza i B. Patena. Baveći se srpskom poezijom, do sada je detaljnije pisao o Dositeju Obradoviću, Steriji, Branku Radičeviću, Lazi Kostiću, Momčilu Nastasijeviću, Tinu Ujeviću, Stanislavu Vinaveru, Desanki Maksimović, M. Pavloviću, J. Hristiću, LJ. Simoviću, M. Danojliću... i priprema Antologiju srpske urbane poezije. Vodi decenijsku Anketu o srpskoj poeziji i kritici poezije od 1970. do danas. Težina 0,7 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2013 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 350 ISBN 978-86-6263-031-5 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije Studija slovenačkog teoretičara književnosti Marka Juvana Intertekstualnost na ovim prostorima predstavlja najiscrpniju analizu istorije i poetike fenomena koji je, zajedno sa Rolanom Bartom, imenovala Julija Kristeva kasnih šezdesetih godina XX veka. Ontološka polazišta ovog ključnog pojma su, između ostalih, Bahtinov dijalogizam, Deridina kritika zapadnog logocentrizma, dekonstrukcija Sosirovog modela znaka i strukture, estetika recepcije, kao i kultura sećanja. To otvara novo polje semiotičkog označavanja teksta, sugerišući relativan karakter značenja, identiteta, subjekta, teksta i socioistorijske realnosti. Kao izrazito transgresivan i ambivalentan pojam, opšta intertekstualnost je prihvaćena i u interdisciplinarnim istraživanjima društvenih nauka, vizuelnih umetnosti, medija i popularne kulture, dok se posebna intertekstualnost (citatnost) mahom ograničila na drugačiji pristup izučavanja književnih tekstova. Dr Marko Juvan (Ljubljana, 1960) je slovenački komparatista, teoretičar i književni istoričar. Zaposlen je kao naučni savetnik u ZRC SAZU (Naučnoistraživački centar Slovenačke akademije nauke i umetnosti) i redovni je profesor na Odseku za slovenistiku Filozofskog fakulteta u Ljubljani. Usavršavao se u Tibingenu i Minhenu, a kao gostujući profesor predavao na univerzitetima u Brnu (Republika Češka) i Zagrebu. Po pozivu je držao predavanja i na univerzitetima u Minhenu, Hamburgu, Budimpešti i Pragu. Glavne naučne oblasti kojima se bavi su: intertekstualnost, kulturni transfer, transnacionalna komparativistika, književni kanon, književni sistemi, kulturno sećanje, teorija istorije i komparativne književnosti, slovenačka književnost 19. i 20. veka u komparativnom kontekstu. Od 2002. do 2006. godine bio je predsednik Slovenačkog udruženja za uporednu književnost, a od 2008. član ICLA Komiteta za književnu teoriju. Takođe je rukovodio brojnim domaćim i međunarodnim komparatističkim projektima, uz učešća i organizaciju eminentnih naučnih skupova u zemlji i inostranstvu. Saradnik je prestižnih međunarodnih časopisa za književnu teoriju i komparativistiku. Bio je urednik najznačajnijih književnih i naučnih slovenačkih časopisaLiteratura, Jezik in slovstvo, Primerjalna književnost, Slavistična revija, i dr. Od 2004. sa dr Darkom Dolinarom uređuje seriju Studia Litteraria. Uz brojne priređene publikacije, zbornike, naučne studije i prevode objavio je sledeće knjige: Imaginariji Kersta v slovenski literaturi (Imaginariji Krsta u slovenačkoj literaturi, 1990); Domači Parnas v narekovajih (Domaći Parnas u navodnicima, 1997); Intertekstualnost (2000); Vezi besedila: študije o slovenski književnosti in medbesedilnosti (Tekstualne veze; studije o slovenačkoj književnosti i intertekstualnosti, 2000); Literarna veda v re-konstrukciji: uvod v sodobni študij literature (2006), prevedena i na srpski jezik (Nauka o književnosti u re-konstrukciji, Službeni glasnik, 2011), kao i studiju History and Poetics of Intertextuality (Comparative Cultural Studies), Perdue University Press (2009), skraćenu i prerađenu verziju knjige Intertekstualnost koja se prvi put pojavljuje pred srpskim čitaocem. Težina 0,45 кг Dimenzije 135 × 205 × 3 cm Godina izdanja 2013 Pismo latinica Povez mek Broj stranica 303 ISBN 978-86-6263-024-7 Dimenzije 135x205

Opis O autoru Dodatne informacije U studiji Dvoboj kao književni motiv Jovan Popov, profesor, prevodilac, teoretičar i književni kritičar, razvejao je svaku metodološku sumnju u celishodnost sličnih putovanja kroz svetsku književnost i istoriju. Isprativši dvoboj kao motiv i temu, od Ilijade, preko narodnih i srednjovekovnih epova, viteških romana, klasicističke drame i proze ruskog i francuskog realizma, do romana Džozefa Konrada i Tomasa Mana, autor nije ostao u ekskluzivnom okružju književnosti (mada pitanje razvoja žanrovskih i drugih literarnih osobenosti ovde nije zanemareno), već je zahvatio i problematiku istorije morala i opštih pogleda na svet ljudskih zajednica u različitim razdobljima i epohama. Ako je verovati Ivi Andriću, koji kaže da je u legendama i pričama prava istorija čovečanstva, onda ćemo deliće ove „prave” istorije svakako ispratiti u Popovljevoj studiji o dvoboju. Gorana Raičević Jovan Popov (1962) je profesor opšte književnosti i teorije književnosti na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Do sada je objavio knjige: Oslobođeni čitalac. Ogledi o teoriji i praksi či tanja, 1993; Klasicistička poetika romana, 2001; Čitanja neizvesnosti. Ogledi iz komparatistike, 2006. Jedan je od autora Preglednog rečnika komparatističke terminologije u knjievnosti i kulturi, 2011. Preveo je desetak knjiga sa francuskog jezika, između ostalih dela Korneja, Rasina, Pulea, Todorova. Dobitnik je nagrada Društva književnika Vojvodine za najbolju knjigu (2006) i najbolji prevod (2003). Težina 0,7 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2012 Pismo ćirilica Povez tvrd Broj stranica 396 ISBN 978-86-6263-017-9 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije Knjiga Vjetrenjače Evrope, autora Gojka Čelebića, ima za predmet recepciju španskog i svetskog klasika Migela de Servantesa u kulturi češke tokom četiri stoleća (1605–2005). Ona spaja češku i špansku kulturu kroz vekove, ali i same te vekove sa celovite evropske tačke gledišta. Naime, ovaj naučni rad polazi od dubokih špansko-čeških veza u okviru zapadne civilizacije kroz stoleća, koja su obeležila kulturnu povest Evrope, ali isto tako i od zanimljivih i dragocenih pojedinosti jedne i druge kulture i drugih kultura u okruženju. Čelebićev rad se u suštini bavi načinom kako je Servantes primljen i čitan u češkoj sredini od baroka do postmoderne (književnost, pozorište, opera, film, slikarstvo i druge umetnosti), ali isto tako uzima u obzir i posredničke uticaje: francuske, engleske, nemačke, ruske itd. Jedan deo ovog opsežnog rada posvećen je kulturnim i istorijskim dodirima Servantesovog dela sa crnogorskom, srpskom, hrvatskom i drugim južnoslovenskim sredinama. Gojko Čelebić (rođen 1958) je crnogorski pisac i diplomata. Čelebić je rođen u Podgorici, Crna Gora (tada Savezna Republika Jugoslavija). Završio je srednju školu u Cetinju, Crna Gora. Čelebić je studirao na Pravnom fakultetu Univerziteta u Novom Sadu i u Podgorici. Zatim je 1989. godine diplomirao na DAMU (Prag, Čehoslovačka), a diplomirao je dramaturgiju. Tokom disidentskog pokreta u Istočnoj Evropi, kroz koji se Čelebić gradio kao tvorac sličnih radova, od 1980-ih režirao je brojne pozorišne komade disidentskih pisaca i počeo da objavljuje drame, poeziju, kratke priče i romane. Takođe je proveo neko vreme kao student u Pragu u Schauspielhausu u Berlinu 1987. godine, kada je učestvovao na seminaru o Bertoltu Brehtu. Godine 1989. odbranio je master u Pragu sa tezom o Vsevolodu Meierholdu. Čelebićeva politička karijera počela je sa pozicije ministra kulture u Crnoj Gori, u vladi premijera Mila Đukanovića, mandata koji je trajao od 1993. do 1996. godine. Trenutno Čelebić je zamenik stalnog predstavnika Crne Gore pri Ujedinjenim nacijama u Njujorku. Po književnom pozivu Čelebić je romanopisac, kanališući tradicionalni evropski filozofski roman. Ipak, njegovi književno-istorijski interesi vezani su za evropski barok, a aspekte koji se odnose na južnoslovenske jezike i kulturu, posebno na one koji se odnose na srednjovjekovni i barokni Кotor. Najznačajniji uticaj na njegov književni razvoj, koji je postao očigledan u njegovom radu, bio je američki (i kasnije evropski) hipi pokret. Pored toga, disidentska literatura kao što su Milovan Đilas i Vladimir Nabokov, kao i brojni pisci njegove generacije u Poljskoj, Nemačkoj i Rusiji bili su veoma značajni u procesu njegovog umetničkog stvaralaštva. Čelebić je početkom devedesetih osnovao i režirao dva antologijska projekta. Prva je bila zbirka romana objavljena u dvadeset svezaka, koja predstavlja antologiju crnogorskih romana u 20. stoleću. Drugi, čiji je on i tvorac, potpuna je antologija crnogorske književnosti koja se razvija već tisuću godina. Ova dela su nastala na četiri jezika: latinskom, italijanskom, srpskom i crkvenoslovenskom. Čelebić je poliglot (tečno govori engleski, francuski, češki, ruski i španski). Težina 0,7 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2011 Pismo latinica Povez tvrd Broj stranica 555 ISBN 978-86-86611-93-2 Dimenzije 135x225

Opis O autoru Dodatne informacije Saznaj više Studije i ogledi koji sačinjavaju knjigu Rasponi modernizma u svojim bitnim metodološkim polazištima slede, ali i unapređuju našu prethodnu knjigu Pobuna protiv središta (2006), u kojoj se analizuju govor razlike i inovacije u književnoistorijskom procesu i poredbenom kontekstu moderne srpske književnosti 19. i 20. veka. Time se nesumnjivo ukazuje na različite aspekte kanonizovanih ili skrajnutih pojava unutar dijahronog, ali i sinhronog razvoja srpske literature, bilo da je reč o književnoj eposi i formaciji, pravcu i pokretu, poetici i stilu, jeziku i toposima, rodovima i žanrovima, rodnoj perspektivi i identitetu, predstavama o drugom, kulturnoj ideologiji i vrednovanju, pogledu na svet, ili pojedinim intermedijalnim vezama. U knjizi se ova pitanja dodatno proširuju i sagledavaju najpre iz pozicije periodizacije naše književnosti od predromantizma do međuratne književnosti u komparativnom okviru. Takav postupak prevashodno je povezan sa ispitivanjem modernističkog potencijala u romantizmu i realizmu, analizovanjem specifičnih problema u delima modernista i avangardista, imagološkim kontekstom putopisa, memoara i romana, kao i čitanjem najznačajnijih antologičarskih i pojedinačnih opusa srpskog pesništva 20. veka. Bojana Stojanović Pantović rođena je 1960. godine u Beogradu. Profesor je na Odseku za komparativnu književnost Filozofskog fakulteta u Novom Sadu. Piše književnoistorijske i komparativne studije, kritike, eseje, poeziju i prozu. Prevodi sa slovenačkog i engleskog jezika. Priredila je i prevela više knjiga srpskih i slovenačkih pisaca, kao i tematske brojeve časopisa i naučnih zbornika. Predavala je honorarno na Filološkom fakultetu u Beogradu (1995–2001). Od 1998. do 2008. godinebila je stalna kritičarka lista Politika za savremenu srpsku poeziju. Objavila je sledeće knjige: Poetika Mirana Jarca (na slovenačkom), Dolenjski muzej, NovoMesto 1987. Linija dodira (studije i ogledi iz srpske i južnoslovenskih književnosti), Dečje novine, Gornji Milanovac 1995. Nasleđe sumatraizma – poetičke figure u srpskom pesništvu devedesetih, Rad, Beograd 1998. Srpski ekspresionizam, Matica srpska, Novi Sad 1998. Srpske prozaide – antologija pesama u prozi, Nolit, Beograd 2001. Kritička pisma, Rad, Beograd 2002. Morfologija ekspresionističke proze, Artist, Beograd 2003. Raskršća metafore (eseji i kritike o srpskom pesništvu 20. veka), Narodna biblioteka „Stefan Prvovenčani“, Kraljevo 2004. Beskrajna (pesnička zbirka), KD Sveti Sava – Beogradska manufaktura snova, Beograd 2005. Nebolomstvo – Panorama srpskog pesništva kraja XX veka, HDP i Durieux, Zagreb 2006. Pobuna protiv središta (novi prilozi o modernoj srpskoj književnosti), Mali Nemo, Pančevo 2006. Oštar ugao (eseji, kritike, polemike), Agora, Zrenjanin 2008. Zaručnici vatre (lirska proza), Narodna biblioteka „Stefan Prvovenčani“, Kraljevo 2008. Isijavanje, pesnička zbirka, Arka, Smederevo 2009. Naučni radovi, kritika i poezija prevođeni su na engleski, francuski, nemački, španski, slovenački, grčki, makedonski, poljski i švedski jezik. Dobitnica je nagrada : ”Milan Bogdanović” (2000), ”Isidorijana” (2000), ”Gordana Todorović” (2005) i Zlatne značke kulturno-prosvetne zajednice Srbije za izuzetan doprinos kulturi (2006). Živi u Beogradu. Težina 0,5 кг Dimenzije 135 × 225 × 3 cm Godina izdanja 2011 Pismo ćirilica Povez mek Broj stranica 296 ISBN 978-86-86611-78-9 Dimenzije 135x225 INTERVJU:Bojana Stojanović Pantović, ,,Književni život je negde drugde", Večernje novosti, 11. jun 2011. Dragana Beleslijin, ,,Od korena do odjeka – moderni duh srpske književnosti", Zbornik Matice srpske za književnost i jezik, knj. 59, sv. 3, str. 779–782, 2011.

Opis O autoru Dodatne informacije Saznaj više Pregledni rečnik komparatističke terminologije u književnosti i kulturi nastao je na osnovu zajedničkog interfakultetskog istraživanja teorijsko-istorijskih terminoloških pretpostavki komparativne književnosti. Prilikom izrade ovog rečnika, koji umnogome predstavlja pionirski poduhvat, izbegnute su jednostranosti i ograničenja u pristupu ovoj problematici. Njime su postavljene sasvim solidne osnove za proces standardizacije komparatističke terminologije kod nas, koji se, dakle, vrši prema jedinstvenim metodološkim i naučnim standardima, koji su jasno definisani, ali i dovoljno široko postavljeni. Rečnik je primer fleksibilnog osavremenjivanja i standardizacije stručne terminologije u jednoj naučnoj disciplini, koja ima bogatu tradiciju i nesumnjive perspektive. Termini koji su obuhvaćeni ovim Rečnikom obrađeni su u složenijoj leksikografskoj deskripciji, tako da svaka odrednica sadrži neophodnu meru informativnosti i pouzdanosti. (Iz recenzije Stojana Đorđića)

Opis O autoru Dodatne informacije Svetozar Petrović dao je nemerljiv doprinos izučavanju svetske književnosti, pogotovo književnosti Azije. Deo tekstova, objavljenih u knjizi O indijskoj književnosti, publikovani su u raznim renomiranim časopisima u bivšoj Jugoslaviji, poput Republike, Telegrama, Encyclopedia moderne, kao i u časopisu Naše teme, a pojedini su pisani kao predavanja. Drugi deo je sačuvan u ostavštini autora i po prvi put se objavljuje. Intelektualna i akademska javnost odavno je prepoznala značaj Petrovićevih studija i tekstova, kao i širinu i nadmoć njegovih uvida koji su zasigurno bili posledica njegove izuzetne erudicije. Svetozar Petrović, akademik, rođen je 28. juna 1931. u Karlovcu, i tamo je, do 1949, završio osnovnu školu i gimnaziju. Na Filozofskom fakultetu u Zagrebu diplomirao je 1956. U međuvremenu je dve školske godine (1954-1956) studirao na Alahabadskom univerzitetu u Indiji. Doktorsku disertaciju Problem soneta u starijoj hrvatskoj književnosti odbranio je 1966. na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Na odseku za komparativnu književnost Filozofskog fakulteta u Zagrebu bio je najpre asistent pa docent (1959-1970), na Katedri za jugoslovenske književnosti odnosno na odgovarajućem Institutu Filozofskog fakulteta u Novom Sadu bio je vanredni pa redovni profesor (1970-1977), a od 1977. je redovni profesor za opštu književnost i teoriju književnosti na istoimenom odseku Filološkog fakulteta u Beogradu. Držao je postdiplomske kurseve na filozofskim fakultetima u Zagrebu, Novom Sadu i Sarajevu, a od 1971. predaje kurs o metodologiji nauke o književnosti na postdiplomskim studijama Filološkog fakulteta u Beogradu. Od 1965. i 1981. predavao je po jedan ili dva trimestra, ili čitavu školsku godinu, kao profesor-gost, na postdiplomskim studijama Čikaškog univerziteta u SAD. Više pojedinačnih predavanja održao je na različitim univerzitetima, naučnim skupovima i javnim tribinama u zemlji i inostranstvu. Za dopisnog člana VANU izabran je 24. novembra 1981, a za redovnog 3. decembra 1987. godine. Za redovnog člana SANU primljen je 29. maja 1991. godine. Glavne oblasti rada profesora Petrovića su: teorija književnosti (napose metodologija proučavanja književnosti i teorija stiha), istorija starije srpske i hrvatske književnosti (i teorijska pitanja istorije književnosti), književnosti Istoka (prvenstveno indijske, i prvenstveno sa stanovišta teorijski orijentisane uporedne književnosti). Prevodio je sa hindua (Savremena indijska proza, 1957). Bio među osnivačima prve jugoslovenske katedre za indologiju (1964). Bio je član odbora i komisija različitih stručnih i profesionalnih organizacija, kao i član redakcije stručnih časopisa i drugih periodičkih publikacija. Član je uredništva odnosno jedan od urednika časopisa Umjetnost riječi od 1962. Član je Društva književnika Hrvatske od 1961, a po pozivu je biran za člana Udruženja književnika Srbije 1985. i Društva književnika Vojvodine 1987. Član je Izvršnog odbora Vukove zadužbine, od njenog osnivanja. Član je Saveta Letopisa Matice srpske i Upravnog odbora Matice srpske; od jeseni 1989. glavni i odgovorni urednik IRO Matice srpske. U VANU je koordinator radne grupe za Colloquia litteraria. Dobio je Nagradu grada Zagreba (za knjigu Kritika i djelo, 1963), Nazorovu nagradu (za knjigu Priroda kritike, 1972), Nagradu "Đorđe Jovanović" i Nagradu SIZ-a kulture Vojvodine (za knjigu Oblik i smisao, 1986). Preminuo je u Novom Sadu 23. oktobra 2005. godine. Težina 0,4 кг Dimenzije 155 × 230 × 3 cm Godina izdanja 2011 Pismo latinica Povez mek Broj stranica 200 ISBN 978-86-86611-79-6 Dimenzije 155x230

Opis O autoru Dodatne informacije Marko Maletin (1890–1968) značajan intelektualac prve polovine 20. veka, bio je nepravedno zaboravljen i pored toga što je u najtežim godinama Matice srpske bio njen sekretar, istovremeno obavljajući dužnost urednika Letopisa Matice srpske. Zahvaljujući Rajki Uljmanski, koja je u ovoj monografiji sumirala sva bitna saznanja o Marku Maletinu, intelektualcu, pripovedaču, putopiscu, memoaristi, naučniku, pedagogu, novinaru i kritičaru – budući istoričari književnosti sigurno će drugačije vrednovati njegovo delo.

Opis O autoru Dodatne informacije Zahvaljujući trudu Zorice Hadžić, pred nama su danas beležnice Milete Jakšića. Tu se Mileta Jakšić ukazuje u potpuno novom svetlu. Ne samo kao čovek otvoren za književnost u najširem smislu te reči, već i kao neko ko ima osećaj za ono što treba zabeležiti iz života svojih savremenika. (Mislimo tu na narodna verovanja najrazličitije vrste.) Knjiga Iz moje beležnice baca novu svetlost na stvaralačku ličnost Milete Jakšića i dragocen je doprinos našoj književnoj istoriji kao uvod u njegovu autopoetiku. Poseban značaj ove knjige jeste objavljivanje romana Milete Jakšića. Naime, Mileta Jakšić bio je jedan od retkih pesnika prve moderne koji je pisao roman! Rukopis Romana usamljena čoveka koji se, u ovoj knjizi po prvi put objavljuje, dopunjen je i građom za roman koju je Zorica Hadžić pronašla u Jakšićevim beležnicama i na taj način rekonstruisala fabulativni tok.

Opis O autoru Dodatne informacije Šta je to što čini nekog velikog nacionalnog pesnika ujedno i evropskim? Evropski pesnik širi naš doživljaj sveta intenzivnije i van granica dotle poznatog nam iskustva. On produbljuje našu emocionalnu matricu koju moderna vremena toliko opterućuju i tako brzo troše. Ali on to ne bi mogao ukoliko istovremeno ne vlada emocionalnom zrelošću i celovitošću pesničkog izraza. Samim tim, dejstvo stila koje je sama manifestacija celovitosti pesničkog izraza i emotivni naboj njegovog stiha mogu biti ravni osetljivosti seizmografa, ali i uznemirujućem dejstvu unutrašnjih duhovnih potresa posle kojih čovek iznenađujuće oseća da nije više isti kao što je bio pre. Ko je pažljivo pročitao Danteovu Božanstvenu komediju, Geteovog Fausta, Eliotove Kvartete, Paundovu Kataj, Rilkeove Devinske elegije ili Persovu Anabazu, biće mu jasno o čemu ovde govorimo. Mirko Magarašević

Opis O autoru Dodatne informacije O Dostojevskom je napisana nepregledna biblioteka knjiga u svetskoj književnosti. Ta biblioteka je po svemu nalik na vavilonsku biblioteku, osim u jednoj tački: o Dostojevskom nije, niti će biti napisana poslednja knjiga. Mnogoglasno delo Dostojevskog predstavlja i dalje neiscrpni izazov za pluralna čitanja od strane kritike najrazličitijih orijentacija i pravaca. U središtu polemički intoniranih članaka Dostojevski se javno pozabavio „jevrejskim pitanjem” u Rusiji onoga doba. D. I. Goldstein je pokušao da, istražujući delo Dostojevskog, utvrdi koje su mesto zauzimali Jevreji u piščevom životu, u delu i u njegovom pogledu na svet. Interesovalo ga je kako Dostojevski – vatreni zagovornik Svete Rusije, revnosni hrišćanin i odlučni zastupnik „poniženih i uvređenih” – gleda na Izrailjev narod. Goldstein istražuje odgovore na ovo i druga pitanja u prvoj iscrpnoj studiji na ovu temu, koja je iz mnogo razloga i stotinu godina posle smrti Dostojevskog ostala nerasvetljena ili je, možda, zatamnjena raznim vidovima cenzure i mogućih nesporazuma.