PRIPOVETKE - Ernest Hemingvej Izdavač: MATICA SRPSKA Novi Sad Godina izdanja: 1979. Povez: tvrd Broj strana: 612 Pismo: latinica Stanje: dobro

A Book of shorter stories Longman Simplified english series Mek povez, format: 12x18,5 cm, 118 strana, ilustrovano, latinica. Korice kao na slikama. Unutra veoma dobra. Potpis na drugoj strani i na par strana tragovi redji olovke. KOmpaktna. 090124 ktj-56

VUČJE MORE - Robert Lou Izdavač: LAGUNA Beograd Godina izdanja: 2014. Povez: broš Broj strana: 380 Pismo: latinica Stanje: vrlo dobro

Nova pripovest o Elriku od Melnibonea Izdavači: Jugoslavija / Prosveta, Beograd Edicija: Plava ptica, knjiga 54 Prevod: Mirjana Matarić-Radovanov Ilustracije: Božidar Veselinović Povez: tvrd Broj strana: 244 Manji kontakt sa vodom (bez posledica). Mestimično žućkaste flekice na marginama strana, lepo očuvana. (K-152)

Antologija savremene argentinske priče - izbor i prevod Ljiljana Popovic - Andjic i Branko Andjic. Izdavac: Svetovi Novi Sad 2001. god. Brosirni povez na 256 str. Vrlo dobro očuvana knjiga. Sadržaj je na dodatnim slikama. Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Ovo je najjeftiniji primerak na sajtu na dan postavljanja! POGLEDAJTE I OSTALE predmete KOJE PRODAJEM POPUST NA VIŠE KUPLJENIH PREDMETA, PITAJTE! KLIKNITE NA LINK http://www.kupindo.com/Clan/zambezi/SpisakPredmeta ------------------------------ 16032020

Veoma dobro ocuvana, jedan cosak je losiji ali nista strasno (pogledajte slike).

Knjiga je potpuno nova.

Knjiga je odlicno ocuvana.. Najbolje priče našeg nobelovca, prvi put tematski raspoređene! Ekskluzivna kolekcija šest zbirki pripovedaka. „Pod nama u ljubičastom sumraku tone sve više staro Sarajevo, sa svojim građevinama svih vremena i stilova, svojim crkvama, starim i novim, sinagogama i mnogobrojnim džamijama pored kojih rastu jablanovi, vitki i visoki kao minareta... Ali veo sumraka, koji biva sve gušći, sve ih više izjednačuje i stapa u nečitku priču zajedničke noći, koja sada pokriva istorije i legende, podvige stranih osvajača i domaćih malih i velikih tirana i oligarhija, pokrete narodnih masa, duge i zamršene račune i obračune između onih koji imaju a ne daju i onih koji nemaju ništa do svojih potreba.“ Ivo Andrić U zbirci Sarajevske priče pred čitaocem se otvara jedna mnogolika galaksija junaka i sveobuhvatna slika Sarajeva koja najčešće ima za temu neki od povesno važnih trenutaka u životu grada na Miljacki, toga „cveta među gradovima“. Na istorijskoj pozadini burne 1878. godine, društvenih previranja 1906. godine ili razaranja tokom Drugog svetskog rata, Andrić prati svoje junake, njihove pojedinačne, uzbudljive i najčešće tragične sudbine, te promene na emotivnoj mapi njihovog postojanja.

Vasko Kostić Bokeljske legende Izdavač: STRUČNA KNJIGA BEOGRAD Latinica, 184 str, Mag 1990. Vrlo dobro ocuvana knjiga, na nekoliko strana podvlačeno. Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Ovo je jedini primerak ovog izdanja na sajtu na dan postavljanja! POGLEDAJTE I OSTALE predmete KOJE PRODAJEM POPUST NA VIŠE KUPLJENIH PREDMETA, PITAJTE! KLIKNITE NA LINK http://www.kupindo.com/Clan/zambezi/SpisakPredmeta ------------------------------ 21102019

Heinrich Heine - The Harz Journey - Die Harzreise Hajneovo delo na nemačkom i uporedno prevođeno engleskom jeziku. 163 strane. Odlično očuvano iz 1994. printed in Italy. Christian Johann Heinrich Heine (German: [ˈhaɪnʁɪç ˈhaɪnə]; 13 December 1797 – 17 February 1856) was a German-Jewish poet, journalist, essayist, and literary critic. He is best known outside of Germany for his early lyric poetry, which was set to music in the form of Lieder (art songs) by composers such as Robert Schumann and Franz Schubert. Heine`s later verse and prose are distinguished by their satirical wit and irony. He is considered part of the Young Germany movement. His radical political views led to many of his works being banned by German authorities, which however only added to his fame.[1] Heine spent the last 25 years of his life as an expatriate in Paris. Die Harzreise (`The Harz Journey`) is a travel report by German poet and author Heinrich Heine on a journey to the Harz mountains. Compiled in autumn 1824, it was first published as a serial in January and February 1826 in the magazine Der Gesellschafter by Friedrich Wilhelm Gubitz and ran for 14 instalments. Some censorship changes were made beforehand. Later in 1826 Die Harzreise appeared in the first part of the Reisebilder (`Pictures of travel`) collection. For the book, Heine made revisions and changes, and added the famous Göttingen section. Heine himself described his record as a literary fragment. The book was the first of Heine`s to be published by Hoffmann & Campe in Hamburg, the publisher who later brought out all Heine`s writings. Content In his work, Heinrich Heine describes his journey as a student from Göttingen, where he had attended the Georgia Augusta University in 1820/21, through the Harz range and over its highest mountain, the Brocken summit, to the small town of Ilsenburg. During the trip he meets well known and unknown contemporaries, who he sometimes describes in detail and compares with other people, sometimes historical protagonists. For example, he meets in Göttingen the physician and (like Heine) Jewish Burschenschaft member, Karl Friedrich Heinrich Marx and recounts their exchange about medicine as well as Marx` treatise, Goettingen in medicinischer, physischer und historischer Hinsicht (`Göttingen From a Medical, Physical and Historic Perspective`). Nature is also a subject of this travel account: Heine`s route In the work, he mentions all the rest points and overnight stops made by this group of travelling poets: The route, which took Heinrich Heine about four weeks,[3] has become a trail that tourists can follow in and which, as the Heinrich Heine Way (Heinrich-Heine-Weg) is described in several travel guides.[4] A duel, which was illegal at the time, between students is also a subject of his writings. Heine himself had to leave Göttingen University due to a duel affair after antisemitic hostilities; the Göttingen chapter reflects his bad experiences. Appraisal The work goes far beyond what might be expected from the early works of a budding writer. Romantic longing and disappointment, illusion and irony are already freely woven into the writing: This is now the Ilse, the lovely, sweet Ilse. She runs through the blessed Ilse valley, on whose twin sides the mountains rise gradually higher, and they are, down to their feet, most often covered in beech, oak and familiar leafy bushes, no longer in firs and other pinewood trees. ... Yes, the legend is true, the Ilse is a princess, who runs down the mountainside, blooming and laughing. How her white bubbling robe glints in the sunshine! How her silver sashes flutter in the wind! How her diamonds sparkle and flash!.

666 pages ODLIČNO OČUVANO `The Malazan Empire simmers with discontent, bled dry by interminable warfare, bitter infighting and bloody confrontations with the formidable Anomander Rake and his Tiste Andii, ancient and implacable sorcerers. Even the imperial legions, long inured to the bloodshed, yearn for some respite. Yet Empress Laseen`s rule remains absolute, enforced by her dread Claw assassins. For Sergeant Whiskeyjack and his squad of Bridgeburners, and for Tattersail, surviving cadre mage of the Second Legion, the aftermath of the siege of Pale should have been a time to mourn the many dead. But Darujhistan, last of the Free Cities of Genabackis, yet holds out. It is to this ancient citadel that Laseen turns her predatory gaze. However, it would appear that the Empire is not alone in this great game. Sinister, shadowbound forces are gathering as the gods themselves prepare to play their hand...`

Vojislav Đurić Antologija narodnih junačkih pesama Tvrdi povez Izdavač Srpska književna zadruga

Knjiga je dobro očuvana. ,,Četrnaest novih priča Muharema Bazdulja sabranih u knjizi Jeres nominalizma sačinjavaju zavodljiv i osoben mozaik. Prva i poslednja priča u knjizi – Lara i Jeres nominalizma – pravi su „romani na dlanu“, dve proze što i dužinom i zamahom zapravo teže romanu kao protejskoj formi naše epohe. Svedene ipak na novelistički okvir, one gustinom i snagom daju savršen okvir za dvanaest kratkih priča između njih. Dve pomenute priče, osim obimom i privilegovanim mestom u knjizi (sam početak i sam kraj) ističu se takođe i svojim naslovima. Cela knjiga dobila je naslov po poslednjoj, a prvoj je (jeretički!) u naslovu (žensko) ime. Smeštene u našu savremenost, u samo srce „novog ljubavnog nereda“, priče iz ove knjige, pisane u prvom licu jednine, uz samo jedan izuzetak, prate živote koji su jednako određeni istorijsko-političkim neminovnostima kao i privatno-emotivnim izborima. Jezik njihovih pripovedača živ je, sočan, vešto stilizovan u naraciju što podseća na izgovorenu ispovest. U liričnosti njihovog tona često se ide do samog ruba sentimentalnosti, ali se taj rub ne prelazi, pošto se zna da, kao u stihu Toma Jorka, sentimentalnost uvek završava u brbljanju. Nije u ovim pričama ljubav jedina izvesnost, ali jest najvažnija od svih neizvesnosti.``

Sveopšta istorija beščašća - Horhe Luis Borhes „Borhes je nesumnjivo onaj veliki most između modernizma i postmodernizma u svetskoj književnosti.“ Dejvid Foster Volas Godine 1517. fra Bartolome de las Kasas se duboko sažalio na Indijance koji su skapavali od umora u nesnosnim paklovima antilskih rudnika zlata i predložio je caru Karlu V da se dovedu crnci, pa da onda oni skapavaju od umora u nesnosnim paklovima antilskih rudnika zlata. Borhes je silno želeo da upozna i razume svet beščasnika osećajući da on nije samo neki poseban, izopačen i mračan deo čovečanstva, izdvojen od ostalih bedom i sirovošću, već nešto što postoji u svakom čoveku, pa i u njemu samom. Ovde on ispisuje priče o poznatim ucenjivačima, prevarantima, siledžijama, ubicama, piratima i lažnim prorocima spajajući duboke filozofske uvide sa njemu svojstvenim humorom. I upravo je ovo istančano zadovoljstvo u pripovedanju „sveopšte istorije beščašća“ obeležilo pojavu radikalno novog književnog glasa u svetskoj književnosti. „Borhes je anticipirao postmodernizam i istovremeno stekao titulu utemeljivača latinoameričkog magijskog realizma.

Uđite u prvi od šest delova priče koja vas vodi u novi svet: zagonetan i zanosan, zabavan i začudan, zlokoban i zavodljiv

Izgubljeni dnevnici velikog čarobnjaka Septimusa Agorijusa, Dereta, Beograd 2006, ilustrovano

Nova knjiga Izdavač : Leo Commerce

Izdavač: Prometej - Novi Sad Naslov originala: Szindbad / Krúdy Gyula Zbirka ``Sindbad`` sadrži 90 novela o Sindbadu, parodiju ``Kremenjača 42 koja svira`` Friđeša Karintija i tekst Životopis Sindbada Krudija prevodioca Save Babića. Đula Krudi (1878-1933) objavio je više od 60 romana i preko 3.000 pripovedaka, mnoštvo drama, novinskih članaka, itd. Živeo je burno, noćivao po kafanama i stalno pisao. Smatra se da je u liku Sindbada prikazan sam pisac, koji je, kao i njegov junak, voleo sve što je laž, iluzija, zamišljanje, roman...Već posle Prvog svetskog rata krudi je bio skoro sasvim zaboravljen; poslednjih godina ga tek otkrivaju i čitaoci i kritika. Tvrd povez; ćirilica; 21 cm; 711 str.

Opis O autoru Dodatne informacije Abistan, ogromno carstvo, dobilo je ime po proroku Abiju kojeg je Jolah poslao na zemlju. Podanici Abistana su izgubili pamćenje, a svako lično mišljenje im je zabranjeno. Pokorni su jednom bogu i srećni. Sveprisutan sistem nadzora omogućava da se otkrije svako drugačije mišljenje ili ponašanje. Narod je zvanično jedinstven, posvećen svojoj veri i ne postavlja nikakva pitanja. Glavni junak, Ati, posumnja u nametnutu stvarnost i kreće u potragu za otpadničkim narodom koji živi u getima i ne veruje u boga. Ova raskošna pripovest, podrugljivo naivna, puna komičnih, ali i opasnih otkrića, oslanja se na Orvelovo nasleđe da pokaže kako versko zastranjivanje i hipokrizija verskog radikalizma predstavljaju pretnju demokratskim društvima.

Opis O autoru Dodatne informacije Pansion je filozofska priča o opštoj prolaznosti. Glavni junak posećuje mesto u kom je kao dete boravio s bakom – jevrejsko odmaralište nadomak Varšave, gde sreće nekoliko starih gostiju, koji ga se sećaju iz vremena kada je bio dete. Odmaralište – čiji su žitelji Jevreji koji su preživeli Holokaust – nekada puno života, danas je ispunjeno senima prošlosti. Prošlost sreće sadašnjost – stari ljudi vide prošlost kao nešto blisko, gotovo nadohvat ruke, ali s druge strane, sećanja su im iskrivljena pod uticajem njihovih opsesija ili praznina u pamćenju. Oni su poslednji živi svedoci predratnog sveta poljskih Jevreja i autor nam prikazuje na koji način poljska jevrejska tradicija živi u današnje vreme. Knjiga je ispunjena atmosferom tople i nežne ironije. Ali za razliku od mnogih postkomunističkih autora jevrejskog porekla pre njega, Pazinjski nije fokusiran na nostalgičnu idealizaciju ili beskompromisnu kritiku. Umesto toga on kao čarolijom vraća čitaocu davno zatureni svet jevrejskog načina života, njihovih običaja, sve to protkano zdravim humorom, suptilnom ironijom i elementima magičnog realizma. Ovo je pre svega priča o sporom umiranju posleratnog sveta, sveta koji je izgubio svoju životnu snagu.

Knjiga Minje Subote je raskošna priča o zemlji koje više nema. Iako nije pisana sa namerom da bude svedok jedne epohe, kroz prizmu estradnog života, ova knjiga je verodostojnije oslikala pedeset godina druge Jugoslavije nego što su to uradili mnogi istoričari, psiholozi, sociolozi i drugi olozi. Kako i zašto? Odgovor je jednostavan: na prvi pogled bezazlene priče, istinom koju nude, kao kada se gradi mozaik – kockica po kockica, vraćaju nas u vreme kada smo mislili da će blagostanje socijalne jednakosti večno trajati. Oproštaj sa tim vremenom bio je gorak i krvav, pa je to razlog više da se radujemo knjizi koja opominje i postavlja pitanje: zar je sve ovo trebalo srušiti da bi uplovili u današnjicu sa neizvesnim krajem. Minja Subota piše pitko, realistički, pa posle svake pročitane priče čitalac ima utisak kao da je odgledao kratak film. A na kraju svakog od tih filmova Minja nudi pesmu koju obavezno valja čuti, kao zvučnu podlogu vremena u koje je priča uronjena. Beograd nikad nije bio tako lep kao u Minjinim pričama. Beograd je slikao kroz ljude, koji su njegova duša: muzičari, novinari, pisci, manekeni, televizijske zvezde... Pritom nije zaboravio i njihove pratioce, „obične“ ljude, koji se hrane uspesima svojih ljubimaca, čije živote shvataju kao uzore kojima valja stremiti. Taj deo knjige posebno je interesantan, a vrhunac dostiže pričama iz Sovjetskog Saveza u koji su naši umetnici uneli duh zapadne kulture. Ova rečenica deluje kontradiktorno, jer je Jugoslavija bila socijalistička zemlja, ali to je zaključak koji nudi i Minjina knjiga. Minja Subota je i vrstan fotograf, pa je i tu dimenziju uneo u svoju knjigu. Svaka njegova priča deluje kao fotografija na kojoj se sve jasno vidi. Taj putopisni dar posebno je istaknut u pričama vezanim za velike turneje, a vrhunac dostiže u nekoliko priča iz Sovjetskog Saveza. Među tim pričama se izdvaja storija iz rodnog mesta Josifa Visarionoviča Staljina, a najupečatljiviji je deo svedočenje Staljinovih sugrađana. Kombinujući reč i muziku, dobili smo zvučnu razglednicu jednog vremena o kome istorija još nije dala konačan sud. Priča o epohi društvene zrelosti socijalističkog društva ostala bi krnja da Minja nije uplovio u vode u kojima nema foliranja. A to je muzika namenjena najmlađima. Priče o nastajanju tih pesama i odnosu vlasti prema nekima od njih (Hajdemo u Afriku da sadimo papriku, Razbole se lisica, suši se ko grana), govori o dečijim bolestima jednog društva, ali i o dečijoj duši Minje Subote. To je vrlo bitna odlika i ove knjige: duša čista kao dečija, bez zlih namera i skrivenih poruka. Vanja Bulić Kada pročitate ovu knjigu, saznaćete: Kako je izgledala Tolstojeva Jasna Poljana u martu 1972. godine, pročitaćete ljubavnu priču koju krije jedan automobil u beogradskom Muzeju automobila, upoznaćete čoveka koji je Titu prikazao osam hiljada filmova i saznati koji je poslednji film Tito gledao. Pročitaćete kako je Braca Petković neeksplodiranu bombu na prikolici provezao kroz Beograd, i najzad ćete saznati da li je Tito stvarno bio Tito. Pročitaćete da ima neispričanih priča iz sibirskih logora, da časovi srpskog mogu da se drže i u kafani „Tri šešira“, i kako se osećate kada vam u garderobu pred koncert uđu prave foke. Saznaćete kako je Đorđe Marjanović bez pasoša stigao od Toronta do Beograda, kako je Živan Saramandić s Leonidom Brežnjevim igrao „Moravac“ i u prodavnici cipela u Nemačkoj pevao „Kneza Igora“, i kako je Arsen Dedić u Zapadnom Berlinu svirao „Hej Sloveni“. Pročitaćete kako nastaju i nestaju pesme, zašto je zabranjeno da se pesma „Razbole se lisica“ izvodi kada je Tito bio u Kliničkom centru, videćete kako se u Titovo vreme Plavim vozom nije vozio samo predsednik Tito već i Miodrag Petrović – Čkalja. Prošetaćete Gorjem, Staljinovim rodnim gradom, i biti u Šalonu u Francuskoj, gradu gde je snimljena prva fotografija na svetu.